Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie znoszę tego, Mikael. To... to taka bezradność. Tak jakby... świat znikał. Chciałbym... wolałbym raczej opuścić ten świat z hukiem, a nie z wolna zanikać, blednąć. (...)
Ojciec był już starszym mężczyzną i od czasu do czasu myślałem, że go stracę, że umrze - lecz nie w taki sposób. Nie kawałek po kawałku. Miałem w sobie to mgliste uczucie, które pamiętałem z dzieciństwa. Wrażenie, że świat jest dla mnie za duży i że jestem sam.
Uśmiechnął się gorzko, ale był to przynajmniej jakiś uśmiech.
- Co powiesz na koniak, Mikael? Istnieje wiele rodzajów zapomnienia, a koniak jest z nich najlepszy.