Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nic nie jest w stanie dokonać większych zniszczeń niż kobieta z misją dobroczynną.

Zwyciężaj samego siebie. Póki nie zwyciężysz, jesteś tylko niewolnikiem, bowiem między zależnością od czyichś zachcianek a swoich niemal nie ma różnicy.

Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś.
Ale co, jeśli myślisz, że jesteś nikim?
Co, jeśli przekroczysz wszystkie definiujące cię granice?
Co wtedy?
Kim jesteś?

Gdy jeden człowiek zmienia historię, historia zmienia nas wszystkich.

Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.

Społeczeństwo woli członków zbudowanych według podyktowanych przez nie zasad niż na swój własny obraz i podobieństwo. Czyni ich to lepszymi niewolnikami.

Im głębiej studiuję religię, tym bardziej przekonuję się, że człowiek nie czcił niczego... oprócz siebie.

Historia jest tym, czym ją uczynisz.

Każdy inteligentny człowiek widzi, że zakłamana grzeczność wraz z wystudiowanymi manieryzmami naszej cywilizacji w tym samym stopniu tłumią i gnębią. Z całą pewnością służą zacieraniu różnic, wspierają to wszystko, co zniechęca do sięgania po wolność intelektualną, emocjonalną i seksualną. Społeczeństwo woli członków zbudowanych według podyktowanych przez nie zasad niż na swój własny obraz i podobieństwo. Czyni ich to lepszymi niewolnikami.

Ten, kto pozwala, by jego ja uformował imperium, jest nikim więcej niż wrzuconą w jego ogień gałęzią. To dlatego libertyni, a przede wszystkim hulacy urażają, niepokoją, a nawet przerażają ludzi. Ten ruch przekracza granice, z których istnienia nie zdawali sobie nawet sprawy, póki nie zostały przekroczone, a przecież te właśnie granice definiują większość z nich, napawają ich komfortem przekonania, że są cennymi członkami stabilnego społeczeństwa. Ludzie lubią czuć się potrzebni, wiedzieć, że mają do odegrania jakąś rolę, nawet jeśli jest to rola paliwa, którym imperium pali w swym piecu.

Samooskarżanie to luksus. Kiedy sami się winimy, nabieramy przekonania, że nikt inny nie ma prawa nas winić.

Szukał natchnienia w twórczej autentyczności. Ludzie wykopujący trupy, by sprzedać je oszustom podającym się za lekarzy... czyż jest w życiu coś równie prostego, mniej ozdobnego, mniej zakłamanego?