Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy nadejdzie koniec świata, na pewno nadejdzie z Rosji

Jedynym miejscem, gdzie rozdają za darmo ser, jest pułapka na myszy

Życie jest niebezpieczne. Nikt go jeszcze nie przeżył

Kiedy kończy się jakiś związek, nie kochanka wtedy poznajesz. Poznajesz siebie samego

Dopóki żyjemy, możliwe jest, że pewnego dnia będziemy szczęśliwi

Z Rosjanami nigdy nie wiadomo. Przez dziesięć lat mogą taplać się w błocie i wódzie, a potem, jeśli tylko dobrze się przyłożą i znajdą odpowiednią motywację, w pół dnia potrafią wyczarować drapacz chmur albo rozstrzelać carską rodzinę

Każdy system komunikacji podziemnej ma swoje niepisane zasady. W londyńskim metrze musisz stanąć po prawej stronie schodów, zaczekać, aż z wagonu wysiądą pasażerowie, pod żadnym pozorem nie możesz rozmawiać z obcymi i całować się w przedziale przed śniadaniem. W Moskwie przed przystankiem, na którym chcesz wysiąść, musisz wstać i wraz z innymi wysiadającymi zastygnąć bez ruchu twarzą do drzwi, jak żołnierz przed bitwą albo chrześcijanin na rzymskiej arenie. A potem pełną parą walisz w stronę wyjścia, podczas gdy z peronu naciera na ciebie tłum rozpychających się bezpardonowo staruszek

Zaraz po przyjeździe Paolo poradził mi, żębym od razu zaczŁ prowadzić, bo jeśli będę czekłał, żeby zapoznać się z panującą w Moskie uliczną anarchią, lodem, śniegiem i drogówką, nigdy za kierownicą nie usiądę. Miał rację, ale ich nieoficjalny system taksówkowy jest zaskakująco bezpieczny, dopóki przestrzega się dwóch prosytych zasad: nie wsiadasz, jeśli taksówkarz jest z kumplem, a już napewno nie wtedy, kiedy jest bardziej pijany od ciebie.

Większość prowadzących do mieszkań drzwi zrobiono ze stali odpornej na ciosy siekierą - upiększono je za to skóropodobną wykładziną, dzięki czemu miało się wrażenie, że Moskwa, ta njabardziej ekskluzywna i reprezentacyjna, jest jednym wielkim zakładem dla obłąkanych, domem wariatów o złagodzonych rygorach.

Stara część moskiewskiego metra, ta w centrum miasta, to system komunikacji podziemnej, jaki może powstać, jeśli maniakalnemu tyranowi dać w prezencie cały marmur, onyks i wszystkie zasoby ludzkie jednorazowego użytku, o jakich tylko może sobie zamarzyć