cytaty z książek autora "Anne Berest"
Nie bój się niczego.Z wyjątkiem strachu.
Patrz na otaczający cię świat tak,jakbyś patrzyła na zachód słońca nad morzem.
[...] można być odartą z marzeń i czuć się porzuconą przez całkiem obcego mężczyznę.
Osiągnęłam wiek, kiedy coś zmusza człowieka do spojrzenia wstecz, bo horyzont przeszłości jest teraz szerszy i bardziej intrygujący niż to, co jeszcze ma się przed sobą.
Miej czas na pogawędkę ze starą sąsiadką, na lekturę książki, na to, by pójść pieszo do pracy w pogodne dni zamiast jechać metrem, na weekendowy wyjazd z przyjaciółmi [...] Miej czas, by znaleźć czas dla siebie, bo nikt ci go nie da.
Pozbądź się złudzeń, jeśli myślisz, że twoje łzy są przejmującą oznaką twojej kruchości. Nie licz na to, że kogoś wzruszą. Płacz to nie broń, to hałas, smarki i niepotrzebnie zmarnowana energia.
Wiek to jeszcze nie powód, by wcześnie kłaść się spać, to żadna wymówka.
Nagość powinna być czymś takim jak zjawa. Przypominać grę miłosną: nigdy nie jest przypadkowa, nie może być banalna ani oczywista. Zawsze coś oznacza. Kiedy chodzisz nago, wystawiasz ciało na widok cudzych oczu i ta druga osoba wie, że jest to zamierzone.
Jeśli postawiłaś na dobrego konia, wróci galopem.
Gość jest jak deszcz, jeśli zostaje za długo, robi się uciążliwy.
Prawdziwy przyjaciel to nie ten, kto osusza łzy, lecz ten, kto ich nie wywołuje.
Skąd człowiek wie, że żyje, kiedy nie ma nikogo, kto mógłby poświadczyć jego istnienie?