Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Racja... Przecież teraz nie jestem nawet Wiedźmą. Stanęłam przed Bogiem i przyczyniłam się do jego upadku. Kogoś kto ośmiela się to robić nie można nazwać inaczej niż Diabłem.

Radość rodzi smutek, a smutek radość...

Nie spodziewam się, że to zrozumiesz Inkubatorze. To najpotężniejsze z ludzkich uczuć. Coś silniejszego niż nadzieja. Coś głębszego niż rozpacz. To miłość.

Dlatego, że zaszłam tak daleko, że nic mnie już nie obchodzi. A w ogóle co było takiego ważnego, że starałam się to chronić? Sama już nie wiem. Wszystko jest takie pogmatwane, niejasne. Pamiętasz co mówiłaś o nadziei i rozpaczy? O tym że bilans zawsze wychodzi na zero. Późno bo próżno, ale w końcu zrozumiałam. Fakt udało mi się uratować wielu ludzi. Ale moje serce wypełniło też sporo nienawiści i żalu. Zraniłam nawet tych których kochałam ponad wszystko. Tak naprawdę wygląda życie czarodziejek. Jeśli chcesz dla kogoś szczęścia, to ściągniesz na kogoś innego tyle samo nieszczęścia.

Skoro na tym świecie kobiety, które jeszcze nie dorosły określane są jako "dziewczyny", to chyba logiczne jest to, żeby te które prędzej czy później staną się wiedźmami nazywane były "czarodziejkami".

Od tej pory twoje życie nie będzie miało ani początku ani też końca. Przeniesiesz się na inny poziom. Przestaniesz być człowiekiem a staniesz się konceptem, ideą. Nikt nie dowie się, że żyłaś i nie wpłyniesz już nigdy na losy tej planety. Całkowicie znikniesz z tego świata.