Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochali się, a pieniądze leżały obok, na nocnej szafce. Lubiła go, nawet bardzo, ale nic więcej. W ostatnim tygodniu przed wyjazdem do Paryża zaczęła czuć, że już niewiele może się od niego nauczyć.

Kochali się, a pieniądze leżały obok, na nocnej szafce. Lubiła go, nawet bardzo, ale nic więcej. W ostatnim tygodniu przed wyjazdem do Paryża zaczęła czuć, że już niewiele może się od niego nauczyć.

Nie każdy ma szczęście w miłości, to prawda. Ale każdy jest do niej zdolny. Możesz się wzbraniać przed tym uczuciem. Ale w końcu i ciebie dopadnie, a wtedy zrozumiesz, że jeśli jest się z właściwą osobą, miłość przynosi szczęście, nie cierpnie.

Nie każdy ma szczęście w miłości, to prawda. Ale każdy jest do niej zdolny. Możesz się wzbraniać przed tym uczuciem. Ale w końcu i ciebie dopadnie, a wtedy zrozumiesz, że jeśli jest się z właściwą osobą, miłość przynosi szczęście, nie cierpnie.

Jest taki mechanizm w sztuce: jeśli ktoś gra osobę bardzo zakochaną, a przedmiot jego admiracji to jest jakiś kołek w płocie, to nam, widzom, trochę wstyd za tę miłość. Publiczność czuje się zażenowana: co ten głupek w niej widzi, my nic nie widzimy! A tutaj ta niebywała pasja, którą grał Woszczerowicz, była całkowicie zrozumiała. Becia istniała jako osoba – nie zrobiła tego techniką. Byłem na tej sztuce i patrzyłem przejęty: jej osobowość wystarczyła. Nie musiała mieć głosu ustawionego czy gestu. Rozumiało się, dlaczego Woszczerowicz stracił dla niej głowę. Poza tym ona już sporo grała. Była Klarą.

Jest taki mechanizm w sztuce: jeśli ktoś gra osobę bardzo zakochaną, a przedmiot jego admiracji to jest jakiś kołek w płocie, to nam, widzom, trochę wstyd za tę miłość. Publiczność czuje się zażenowana: co ten głupek w niej widzi, my nic nie widzimy! A tutaj ta niebywała pasja, którą grał Woszczerowicz, była całkowicie zrozumiała. Becia istniała jako osoba – nie zrobiła tego te...

(...) tragedia tylko ukazuje siły i słabości człowieka, rodziny. Kay nazwała je "szczelinami".

(...) tragedia tylko ukazuje siły i słabości człowieka, rodziny. Kay nazwała je "szczelinami".

Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga Dziwy człowieka potęga.

Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga Dziwy człowieka potęga.

Ja nie zajmuję się narodami, monsieur. Ja zajmuję się życiem zwykłych ludzi, którym nikt nie ma prawa dysponować.

Ja nie zajmuję się narodami, monsieur. Ja zajmuję się życiem zwykłych ludzi, którym nikt nie ma prawa dysponować.

Zmień nawyki albo one zmienią Ciebie.

Zmień nawyki albo one zmienią Ciebie.

Pieniądze sprawiają jedynie, że dobrzy ludzie robią złe rzeczy, a źli ludzie robią jeszcze gorsze.

Pieniądze sprawiają jedynie, że dobrzy ludzie robią złe rzeczy, a źli ludzie robią jeszcze gorsze.

Całą naszą energię zużywamy na zdobywanie tego, co chcemy mieć, i większość ludzi nigdy nie kwestionuje podstawowej przesłanki tej aktywności, tego mianowicie, że wie, czego naprawdę chce. Ludzie nie zastanawiają się czy cele, ku którym zmierzają, są tym, czego sami pragną. W szkole chcą mieć dobre stopnie; jako dorośli chcą odnosić sukcesy, zarabiać coraz więcej pieniędzy, zdobyć więcej prestiżu, kupić lepszy wóz, bawić się itp. Kiedy jednak pośród całej tej obłąkanej aktywności zastanowią się przez chwilę nad tym wszystkim, ogarnia ich wątpliwość: "A jeśli dostanę tę nową posadę, jeżeli kupię lepszy wóz lub uda mi się odbyć tę podróż - co wtedy? Jaki z tego pożytek? Czy rzeczywiście pragnę tego wszystkiego? Czy nie gonię za jakimś celem, który ma mnie rzekomo uszczęśliwić, a wymyka mi się z chwilą, gdy go osiągnę?".

Całą naszą energię zużywamy na zdobywanie tego, co chcemy mieć, i większość ludzi nigdy nie kwestionuje podstawowej przesłanki tej aktywności, tego mianowicie, że wie, czego naprawdę chce. Ludzie nie zastanawiają się czy cele, ku którym zmierzają, są tym, czego sami pragną. W szkole chcą mieć dobre stopnie; jako dorośli chcą odnosić sukcesy, zarabiać coraz więcej pieniędzy, zdo...