[...] – Nadymacie się, szlachetni panowie, jak te indory – burknął Hugo. – Który to silniejszy, mądrzejszy, honorniejszy, bardziej pochlastany. Ciekawe, który pierwszy rzuciłby się do ucieczki, gdyby moja mateczka postanowiła was rozumu nauczyć?

[...] – Nadymacie się, szlachetni panowie, jak te indory – burknął Hugo. – Który to silniejszy, mądrzejszy, honorniejszy, bardziej pochlasta...

[...] – Czy trafnie się wyrażę… – wymamrotał Hugo, który stanął na schodach wsparty na włóczni, trzymając się za bok głowy – jeśli powiem, że gówno, przez które brniemy, już jest tak rzadkie, że aż chlupocze?.

[...] – Czy trafnie się wyrażę… – wymamrotał Hugo, który stanął na schodach wsparty na włóczni, trzymając się za bok głowy – jeśli powiem, ż...

[...] – Starość powinna kojarzyć się z doświadczeniem i mądrością – rzekł gorzko. – Tymczasem jedynym, co starość przyniosła de Homedesowi, jest głębokie przeświadczenie o własnej racji. Bez względu na to, co mówią fakty. Gdyby Turgut wdarł się do pałacu, złapał go za brodę i cisnął na kolana, nasz mistrz udawałby zapewne, że się potknął. A wiesz, co zazwyczaj rodzi fanatyzm? Zawiść, pomyślał Bruno. Nienawiść. Żądzę zemsty. – Wiem – rzekł krótko.

[...] – Starość powinna kojarzyć się z doświadczeniem i mądrością – rzekł gorzko. – Tymczasem jedynym, co starość przyniosła de Homedesowi, ...