Nagle znika światło słońca, wszystko staje się mroczne i ponure, a każda kropla deszczu bębniąca o ziemię przypomina, iż kret jest zawsze samotny, a może nawet na zawsze zgubiony. Lecz choć słońce znika, pozostaje niewidzialne światło, które choć odległe i niewyraźne, zdoła czasem dosięgnąć swymi promieniami serca, nie dotykając umysłu. A przecież to światło, tak delikatne, że trudno być pewnym, czy istnieje, potrafi skłaniać kreta do działania o wiele potężniej niż jakiekolwiek słońce.

Nagle znika światło słońca, wszystko staje się mroczne i ponure, a każda kropla deszczu bębniąca o ziemię przypomina, iż kret jest zawsze samotny, a może nawet na zawsze zgubiony. Lecz choć słońce znika, pozostaje niewidzialne światło, które choć odległe i niewyraźne, zdoła czasem dosięgnąć swymi promieniami serca, nie dotykając umysłu. A przecież to światło, tak delikatne, że ...