Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabawna, z przymrużeniem oka. Taka właśnie jest ta książka, taka miała być i nikt o zdrowych zmysłach nie oczekuje od niej poziomu akademickiego. Do połowy wszystko jest ok, co więcej znajdziecie tak nawet kilka przydatnych rad, które pomogą w codziennej opiece nad małym dzieckiem. Problem zaczyna się niestety dalej. Cały dział na temat kar, izolowania i ignorowania dziecka zakończony stroną na temat dawania klapsów (!). To już nie te czasy, proszę państwa. Jakakolwiek przemoc promowana w książce o opiece nad dzieckiem? Tu mamy zarówno fizyczną jak i psychiczną, prawdę powiedziawszy nie wiem co gorsze... Jak ją usprawiedliwiają? Ano, niby tak, że klapsy wypadają z łask, ale jak dziecko wybiegnie na jezdnie to dawaj po pupie. Jestem na nie! Nawet porządny początek nie wyrównuje zakończenia. Nie te czasy proszę państwa. Jak wydaję moje ciężko zarobione pieniądze na poczytny poradnik, to oczekuję rad stosownych: do czasów, przepisów i możliwości. Nie oczekuję, że w cudowny sposób moje wszystkie problemy zostaną rozwiązane. Oczekuję sugestii, które mnie nie zabolą, a może skłonią do myślenia, albo podpowiedzą chociaż w którą stronę iść. Gdybym w choć jednej recenzji za tym portalu przeczytała opinię podobną do mojej, z pewnością nie sięgnęłabym po tą książkę. I tu pojawia się pytanie: czy państwo dający wiele gwiazdek puścili to wszystko co złe mimo oczy i uszu czy może przytaknęli ochoczo widząc przyzwolenie na staromodne metody wychowawcze?