Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami lubię sobie poczytać coś '' prawdziwego '' , coś co nie jest beletrystyczną fikcją literacką , czasem jest to jakaś książka popularnonaukowa , a czasem poradnik . Ponieważ cenię sobie autorkę i jej psychologiczną mądrość postanowiłam przeczytać '' Skąd się biorą dorośli ''. Wszak jestem dorosła i ciekawa byłam '' skąd się wzięłam '' co mnie ukształtowało , ukierunkowało . Jakie postawy i zachowania moich rodziców miały wpływ na moje zachowania i postawy wobec własnych dzieci . Książka ma formę rozmowy cenionej psychoterapeutki Pani Liszyk - Kozłowskiej z Tomaszem Kosiorkiem , dziennikarzem '' z przygotowaniem psychologicznym '' (cokolwiek to znaczy) . Podzielona jest na przejrzyste rozdziały w których omawiane są konkretne pytania i zagadnienia . Na przykład '' Jesteś świetny ! '' . Słowa które nas tworzą '' . Rozdział o tym jak wszyscy , a zwłaszcza dzieci (bo to między innymi ich tworzy) potrzebują pozytywnych wibracji , wzmocnień , tak zwanych ''głasków '' . Jest rozdział o intymności i poszanowaniu odrębności dziecka . Jest i o internecie i o tym czego dziecko szuka i co , niestety w internecie znajduje . O tym dlaczego dziecko staje się nieznośne kiedy pojawia się kolejne dziecko w rodzinie . Oczywiście nie mogłoby w takiej pozycji zabraknąć tematu DDA I DDD . Jak się przeczyta tę książkę i poobserwuje swoje życie , swoje reakcje , swój sposób myślenia itp. to zaręczam , że każdy znajdzie jakieś odniesienia do siebie . To co mi się bardzo rzuciło w oczy i co mi się spodobało , oraz z czym się absolutnie zgadzam , to propagowanie przez autorkę szczerej i jasnej postawy wobec dziecka . To że autorka nie traktuje dziecka jak przysłowiowej '' świętej krowy '' , czyli nie przyklaskuje tak modnemu jeszcze do niedawna , '' bezstresowemu wychowaniu '' , gdzie dziecku wszystko wolno i nie stawia się mu żadnych granic . Ale też obala mit jaki do dziś wyznają niektórzy rodzice , że klaps to nie bicie i że dziecka bez klapsa wychować się nie da . Pani Liszyk - Kozłowska nie popada w demagogię , nie opowiada się po stronie żadnej skrajności . W swojej zawodowej mądrości uczy i radzi jak pozostać po środku i przynajmniej spróbować wychować szczęśliwe dziecko . Nie przepadam za poradnikami , ale ten jest wyjątkowy . Zresztą ja nazwała bym go raczej '' wyjaśniaczem '' niż poradnikiem. Polecam , można się sporo dowiedzieć o sobie samym i o własnych rodzicach . Niektórzy twierdzą , że co tam dzieciństwo , było minęło , teraz jestem dorosły . Ale ja przychylam się do zdania kończącego tę książkę . '' Dzieciństwo jest ważne . Przez całe życie . '' Wystarczy tylko na chwilę zatrzymać się w tej zabieganej dorosłej rzeczywistości i spojrzeć do tyłu...