Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Syn lekarza i lekarki. Od lat najwcześniejszych pisał wiersze, między innymi na wszelkie akademie i uroczystości w szkole powszechnej, a potem w gimnazjum. W latach okupacji podchorąży i kurier Dowództwa Obszaru Południowo -Wschodniego Armii Krajowej. Po wojnie studiuje początkowo medycynę, a potem polonistykę i filozofię chrzescijańską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W tym czasie wysoko ocenia jego twórczość ówczesny wykładowca historii literatury na tym uniwersytecie prof. Juliusz Kleiner. Jednak nawet interwencja takiego autorytetu nie jest w stanie przełamać socrealistycznego impasu, ponieważ został zaszeregowany przez czynniki decydujące o prawie do publikacji jako "przynależny do grupy idealistycznej i klerykalnej".
W roku 1950 wstępuje do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie i w roku 1955 otrzymuje święcenia kapłańskie. W roku 1965 uzyskuje magisterium z polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, zaś w roku 1971 - magisterium z apologetyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Obenie pełni funkcję proboszcza na dwunastej z kolei placówce duszpasterskiej. W miedzyczasie studiuje, pisze i publikuje, mimo licznych przeszkód i trudności, swoje utwory. W roku 1988 przyznano ks. Pawłowi Heintschowi Nagrodę Literacką im. Włodzimierza Pietrzaka "za twórczość poetycką o wyrazistym nurcie refleksji religijnej". Wydał tomy poezji: "Niepowrotne godziny", Pallottinum, Poznań 1959, "Gruzy Panteonu", Oficyna Poetów i Malarzy, Londyn 1974, "Dwustronne widzenie", IW PAX, Warszawa 1980, "Na tropie Jonasza", Radomski Ośrodek Kultury, Radom 1985, "Szukanie nieba", IW PAX, Warszawa 1989. Opracował: Zespół Redakcyjny Biblioteki LES-BOR-PRESS - Radom-Cerkiew