Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anatol Chari
1
7,2/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,2/10średnia ocena książek autora
153 przeczytało książki autora
148 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda
Anatol Chari, Timothy Braatz
7,2 z 108 ocen
288 czytelników 15 opinii
2012
Najnowsze opinie o książkach autora
Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda Anatol Chari
7,2
Przeczytałam wiele książek o tematyce Holocaustu, jednak ta pozwoliła mi spojrzeć na problem z zupełnie innej perspektywy, z punktu widzenia wspomnień człowieka, który był w Sonderkommandzie. I tutaj chwila zastanowienia...czy każdy, kto tam służył był zły? Godny potępienia? Wojna i inne ekstremalnie trudne warunki, zagrażające życiu wyzwalają w człowieku różne humanitarne odruchy, ale i odruchy pierwotne - chęć przetrwania, ratowania swoich najbliższych. Przyznam, że wcześniej byłam raczej negatywnie nastawiona do ludzi służących w Sonderkommandzie, ale po przeczytaniu wspomnień zaczęłam się zastanawiać, czy my możemy osądzać kogoś, skoro nie przeżyliśmy piekła w postaci getta, obozu koncentracyjnego...ile moglibyśmy poświęcić, żeby ratować własne dziecko...
Każdy, kto interesuje się tematyką Holocaustu powinien przeczytać tę książkę. Godna polecenia, bardzo ciekawie napisana.
Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda Anatol Chari
7,2
Anatol Chari jest bohaterem i współautorem autobiograficznej i dokumentalnej książki „Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda”. Drugi autor to Timothy Braatz.
Chari urodził się w Łodzi w 1923, po wojnie zamieszkał w Niemczech, gdzie ukończył stomatologię, a w 1951 roku wyemigrował do USA, gdzie mieszka do dziś. W książce, którą miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa Świat Książki, autor opowiada o swoim życiu i losach w wojennej zawierusze.
Anatol przedstawia sytuację łódzkich Żydów, funkcjonowanie w getcie, codzienność, walkę o przeżycie, miłości, pragnienia. Jako syn wysokiego urzędnika gminy żydowskiej, przebywając w łódzkim getcie miał wiele przywilejów, o których zwykły „śmiertelnik” mógł tylko marzyć. Może dlatego właśnie nie stracił zbyt wielu sił, które pomogły mu przetrwać to, co dopiero miało nadejść. Czyli wywózkę do Auschwitz. Tam już wszystko przestawało się liczyć. Najważniejsze było tylko przetrwanie. Jedyną myślą, jaka od rana do nocy zaprzątała umysł bohatera było to, w jaki sposób napełnić sobie żołądek. Minimalne racje żywnościowe, drastyczne warunki bytowania w obozie Birkenau, zastraszanie, bicie, to wszystko sprowadzało każdego człowieka do zupełnego odizolowania się od świata zewnętrznego i skupienia tylko na najniższych potrzebach organizmu. A zarazem elementarnych. Przetrwać. Tylko to się liczyło. Za wszelką cenę. A pobyt w tym obozie to tylko przedsmak prawdziwej katorgi, która wciąż była przed autorem.
Opowieść Anatola Chariego to poruszająca, wstrząsająca, szczera, czasami oskarżająca, innym razem starająca się tłumaczyć historia człowieka, który może z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że przeżył piekło i widział diabła. Chari pokazuje prawdziwą twarz członków Sonderkommanda, nie stara się usprawiedliwiać, jednocześnie czasami wykazuje skruchę i żal, że czegoś nie zrobił, komuś nie pomógł, że za późno zareagował, albo nie zrobił tego wcale. Rozliczenie z przeszłością? Na pewno. A jednocześnie świadectwo potworności, które ludzie zrobili sobie nawzajem. Wartościowa lektura, trochę w innym świetle pokazująca ludzi, którzy starali się po prostu przetrwać. Bez oceniania, bez ferowania wyroków, opowieść do refleksji i przemyśleń. Zachęcam.
http://agnesscorpio.blogspot.com/2012/11/anatol-chari-podczowiek-wspomnienia.html