Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brion (1895 -1964) francuski eseista, krytyk literatury, pisarz i historyk, członek Akademii Francuskiej, autor prawie stu książek od historycznych biografii po opiniotwórcze dzieła na temat włoskiej i niemieckiej sztuki, jak i, w póżniejszym okresie licznych nowel. Był również autorem krytycznej oceny "Finnegans Wake" Joyce'a. Na LC nieznany, jedna pozycja - ta omawiana, bez opinii, ze średnią oceną 7. Recenzji ciekawych też nie znalazłem, więc mnie przypada pierwszemu coś Państwu zasugerować. Aby przybliżyć temat przepisuję z okładki: "Woskowa róża, grająca tabakierka i fontanna są nie tylko dekoracją, wskazującą na powinowactwo utworu z prozą Prospera Merimée, E.T.A. Hoffmana, Oscara Wilde'a czy Jana Potockiego; pojawienie się tych przedmiotów w życiu bohaterów zmienia wcześniej nakreślone szlaki. Przesłanie zapisane na liściu woskowej róży doprowadza do gorzkiej refleksji: czy potrafimy na czas rozpoznać wartość uczuć, jakimi darzą nas bliscy, czy też dopiero po ich ostatecznym odejściu jesteśmy w stanie docenić skarb, jakim była ich obecność." Do wyżej wymienionych autorów dodałbym, ze względu na nastrój, naszego Grabińskiego, a szczególnie trafne ostatnie zdanie, o spóżnionej spostrzegawczości czy zrozumieniu innych, rozszerzył o przyczynę, którą jest egocentryzm, przekonanie o słuszności swego widzenia świata i brak empatii. Całość to piękny poemat o poszukiwaniu miłości i wierze, że jest ona zdolna przenosić góry, którą kończą słowa o naszej małości: "...popełniamy błąd, chcąc wszystko wyjaśnić lub zrozumieć. Przedmioty mają swe tajemnice. Ludzie także". Oczywiście, polecam, szczególnie marzycielom i romantykom.