William Lavender

Will Lavender to w Polsce zupełnie nieznany i mało popularny pisarz amerykański. W naszym kraju została wydana tylko jedna jego powieść, która przeszła bez szczególnego echa. Ja przynajmniej jeszcze o niej nie słyszałam. Po skończeniu książki zdziwiłam się, że zyskała tak mały rozgłos, ponieważ uważam, że jest ona znacznie lepsza, od tych które figurują na listach bestsellerów. "Posłuszeństwo" rozpoczyna się całkiem niewinnie. Na Uniwersytecie Winchester w Indianie pojawia się zupełnie nowy wykładowca przedmiotu o nazwie Logika i rozumowanie, na który w związku z zaliczeniem zapisała się trójka studentów, czyli głównych bohaterów powieści. Jak się później okazuje, lekcje z nowym profesorem nie są takie jak inne. Mężczyzna przedstawia studentom zagadkę do rozwiązania. W ciągu 6 tygodni mają dowiedzieć się kto stoi za porwaniem dziewczyny o imieniu Polly. Jeśli nie zdążą na czas, zostanie zamordowana. Z początku zajęcia zaczęły wydawać się studentom całkiem ciekawe. Poszlaki, pytania, podpowiedzi, tajemnice, jednakże kiedy sprawa zaczyna przypominać morderstwo, które miało miejsce w świecie realnym kilkanaście lat temu, akcja przybiera inny obrót. Trójka studentów, Brian, Mary oraz Dennis za wszelką cenę pragną odkryć dziwną zagadkę wykładowcy, jednakże z czasem zajęcia zaczynają ich przerastać. Sam Williams wzbudza w nich strach. Kolejne tropy i poszlaki wskazują na miejsca i wydarzenia, które mają związek z poprzednią sprawą. Kim tak naprawdę jest Polly? Czy rzeczywiście grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo? Czy zajęcia mają jeszcze jakiś inny cel, po za nauką logiki oraz rozumowania? "Posłuszeństwo" to genialnie skonstruowany thriller, który posiada w sobie wszystko, co książka z tego gatunku powinna mieć. Niesamowity, mroczny kryminał, sprawa, od której ciężko się oderwać, która wciąga, szokuje i zaskakuje, finał, którego nigdy w życiu bym się nie spodziewała. Całość logicznie się ze sobą łączy. Nie ma mowy o jakichkolwiek niejasnościach. Można się jedynie pogubić w tym całym labiryncie intryg oraz kłamstw, jednakże koniec końców, wszystko zostaje wyjaśnione i rozwiązane. Tak naprawdę, nie mam się do czego przyczepić. Jak dla mnie wszystko było perfekcyjne i dopięte na ostatni guzik. Właśnie takiej powieści oczekiwałam. Uważam, że dużą zaletą tej książki jest jej objętość. Cała zagadka zawarta na 350 stronach. Nie znajdziemy tutaj zbędnych opisów i różnego rodzaju przedłużeń, jak to było chociażby w "Zaginionej dziewczynie", które wybijają nas z thrillerowego transu. W tym przypadku od książki, wręcz nie można się oderwać. Ciągła akcja oraz kolejne poszlaki trzymają nas przy historii i nie chcą puścić, a o samej całości nie można przestać myśleć. Dopiero satysfakcjonujące zakończenie ujarzmia naszą ciągle uciekającą wyobraźnię. Bohaterowie może nie zostali bogato wykreowani, jednakże ich wątki nie nudzą, a stosunek do nich jest absolutnie neutralny. Wzbudzającą najwięcej emocji postacią jest oczywiście sam Williams, który przez pierwszą część książki podbił moje serce. Z niecierpliwością oczekiwałam dalszego rozwoju wydarzeń. W samej powieści minusów nie dostrzegłam, jednak mogłabym się przyczepić do wydania. Moim zdaniem, okładka za dużo zdradza. Praktycznie bardzo dobrze wiemy czego się spodziewać. Mimo, że do końca nie wiemy jak wszystko się potoczy, niektórzy mogą snuć prawidłowe spostrzeżenia, które później mogą się sprawdzić i tym sposobem zepsuć przyjemność z lektury. Jeśli chodzi o zakończenie to jestem wręcz pewna, że nikt się go nie spodziewa. Dla każdego będzie miłym zaskoczeniem. Sama okładka w sobie jest po prostu brzydka, której grafika w ogóle nie wiążę się z fabułą. Czcionka tytułu powieści oraz autora również pozostawia wiele do życzenia. Dla tak wspaniałej powieści postanowiłam, że sama zaprojektuję okładkę. Oto ona. Piszcie co o niej sądzicie. "Posłuszeństwo" to warty uwagi thriller, który zaskakuje, wciąga i zostaje na długo w pamięci. Jest to ten rodzaj powieści, gdzie fikcja miesza się z rzeczywistością, a sam czytelnik już nie wie kto jest kim i w co ma wierzyć. Mistrzowsko poprowadzona intryga zasługuje na jedną z lepszych, przeczytanych w 2015 roku, jak nie w całym moim życiu. Mogę śmiało pokusić się nawet o stwierdzenie, iż znacznie przebija ostatnio promowaną "Zaginioną dziewczynę". Powieść Willa Lavendera to idealny materiał na film. Mam nadzieję, że Fincher ją dostrzeże :P