Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu wszystkich odcinków z pierwszego tomu jestem zachwycona. Z kilku powodów: Po pierwsze: świetne jest to, że zdarzenia są przedstawione w formie dialogu. Dzięki temu czyta się szybko, dla przykładu 173 strony przeczytałam w 4 godziny. Łatwo też sobie wyobrazić taką rozmowę i nie ma niepotrzebnych opisów. Po drugie bardzo dobrym pomysłem jest wstęp, który opisuję kierowcę, miejsce skąd, dokąd jedziemy. Daje to obraz czytelnikowi i pozwala snuć domysły typu:, czego możemy się spodziewać i jaka będzie opowiedziana historia? Po trzecie: same zdarzenia oceniam różnie od bardziej pospolitych jak odcinek o naiwnych starszych paniach, które ostatni swój grosz oddają na parafię. Chociaż sama historia jest przedstawiona dość zabawnie. Do ciekawych zaliczyłabym odcinek o Oddziałach ZOMO. Zdarzenie opowiedziane przez Zomowca, staje się bardziej intrygujące. Odcinek o Zwierzętach wydawał mi się groteskowy i zapadł mi w pamięć. Pewnie będę go opowiadać znajomym. Najbardziej rozbawiła mnie historia "Polak potrafi", śmiałam się do łez. Czego to ludzie nie wymyślą? Poznajemy historie bohaterów, którzy są w różnym wieku. Przeżyli swoje życie jeżdżąc za kółkiem, opowiadając lub słuchając pasażerów. Czy to daje im wiarygodność? Nie możemy być pewni, ale przecież nie o to chodzi! Zbiór jest wart uwagi a zatem gorąco polecam.