Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę do niej wrócić wakacjami. Dużo ciekawych faktów, chociaż pewnie więcej bym wyniosła czytając i oglądając. Klimat tamtych kin. Perwersja i cudowny mistycyzm. Zastanawiam się, czy bylibyśmy w stanie mentalne powrócić do oglądania filmów w taki sposób( film jako msza, wtajemniczenie) Możliwe, że tak, na zasadzie jakiegoś sentymentu. Tęsknoty za czymś, czego nie można już uchwycić. Tylko, czy byłoby to tak naturalne jak dla ówczesnej publiczności. Raczej nie.