Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostrożnie z bujaniem w obłokach 😉 "Chmury" to nie pierwsza książka  Storma Dunlopa (nauczyciela, wykładowcy, prelegenta, autora książek, członka Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego oraz Królewskiego Towarzystwa Meteorologicznego w Wielkiej Brytanii),ale to właśnie ona trafiła w moje ręce. Zarówno piękna okładka jak i tytuł nie pozostawiają wątpliwości co do tego, czego ta pozycja dotyczy. Poręczny format daje możliwość zabrania publikacji tam, gdzie będzie nieocenioną pomocą. Książka jest przeznaczona nie tylko dla tych, którzy lubią bujać w obłokach. Mnóstwo pięknych zdjęć przedstawiających różnego rodzaju chmury, zjawiska szczególne, obłoki, zorze polarne i tęcze z pewnością ułatwia rozpoznawanie, z czym aktualnie mamy do czynienia patrząc w niebo. Autor dodatkowo przybliża sposób przewidywania pogody na podstawie obserwacji chmur, a nawet podpowiada jak fotografować to, co widzimy na niebie, by uzyskać zadowalające, a czasem nawet wręcz zapierające dech w piersiach efekty. Całość jest podzielona na 6 rozdziałów: - Odkrywanie chmur - trochę historii z "ojcem meteorologii" na czele, - Formowanie się chmur - o wodzie, powietrzu, ale nie tylko, - Klasyfikacja chmur - nazewnictwo, podziały itp., - Rozpoznawanie chmur - o chmurach, zjawiskach szczególnych, obłokach iryzujących i nocnych obłokach świecących, zorzy polarnej, kolorach (nie tylko w tęczy),- Chmury i pogoda - trochę prognozowania, - Obserwacja i fotografowanie chmur - praktyczne wskazówki dla tych, którzy zdecydują się na obserwowanie chmur oraz ich dokumentowanie. Dopełnieniem, a zarazem cennym elementem książki są: słowniczek, źródła oraz skorowidz. Cechą charakterystyczną "Chmur" Wydawnictwa ARKADY, są niezliczone, przepiękne fotografie. Tym, co szczególnie zapadło mi w pamięć jest praktyczna umiejętność szacunkowego określania kątów na niebie przy pomocy swojej dłoni (ilustracja nie pozostawia wątpliwości co do tej metody - komentarz słowny jest w tej sytuacji zwyczajnie zbędny, a ja takie proste, klarowne przekazy szczególnie doceniam). Objętość książki jest nieduża (136 stron). Muszę przyznać, że w trakcie lektury momentami czułam niedosyt, ponieważ nie przy wszystkich omawianych gatunkach czy odmianach chmur znajdują się fotografie, które w przypadku faktycznej chęci rozpoznawania omawianych zagadnień są po prostu niezbędne. To z kolei powodowało u mnie pewnego rodzaju zagubienie. Pomimo tego uważam tę pozycję za bardzo wartościową. Książkę polecam szczególnie osobom interesującym się zjawiskami meteorologicznymi, entuzjastom tego, co nas otacza, ale także ludziom, którym bliska jest fotografia. Nie jest ona może wystarczająca do profesjonalnego rozpoznawania wszystkich gatunków i odmian chmur, ale z pewnością może być tą, która zainteresowanie chmurami rozbudzi lub przynajmniej sprawi, że będziemy częściej i z większą uwagą spoglądali w niebo.