Ralph Opara

Trochę nieufnie podchodziłem do zbioru opowiadań nigeryjskich. Wprawdzie bardzo lubię egzotykę, ale Nigeria z doniesień prasowych ostatnich lat nie ma w sobie zbyt wiele romantyzmu, kojarzy się z fundamentalizmem, okrutnymi egzekucjami, zamieszkami, nędzą społeczeństwa przy jednoczesnym niezwykłym bogactwie kręgów władzy, niesamowitym skażeniem środowiska i częstymi katastrofami komunikacyjnymi na wielką skalę. Ale jak wiadomo "bad news is good news". Nie można oceniać kultury kraju poprzez doniesienia medialne. To tak jakby zrobić plamę na białym arkuszu papieru. Na pytanie "Co widzisz?" większość odpowiada "plamę" nie wpadając na pomysł, że większość pola widzenia zajmuje czysta kartka. Kartką tą są zwykli mieszkańcy danego kraju, prości, zwyczajni ludzie, którzy dążą do szczęścia i życia w spokojnym kraju. Takich ludzi przedstawia większość prezentowanych opowiadań. Poruszają one rozmaitą tematykę społeczną od niepokojów na tle etnicznym, poprzez trudy codziennej egzystencji, życie rodzinne, po poetycko przedstawione tradycyjne wierzenia i zwyczaje Nigeryjczyków. Właśnie te opowiadania, mające w sobie ogromne pokłady piękna i mądrości urzekły mnie najbardziej. Polecam szczególnie: "Córki słońca", "Nie płać złym za złe", "Lekarz i uzdrowiciel"