Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Być uznanym za przedmiot istniejący to po prostu i zwyczajnie tyle co być wartością pewnej zmiennej. W języku tradycyjnej gramatyki sprowadza się to w przybliżeniu do tego, że „być” znaczy tyle co „być przedmiotem do którego odnosi się pewien zaimek”.

Opowiadając dziecku bajkę o Kopciuszku, nie jesteśmy ani trochę bardziej zobowiązani do wprowadzenia dobrej wróżki i złotej karocy do naszej ontologii niż do uznania bajki za prawdę.

Niebyt musi w pewnym sensie być, gdyż inaczej – czym jest to czego nie ma? Tej powikłanej doktrynie można by nadać miano brody Platona. Historycznie rzecz biorąc, okazała się ona bardzo twarda, stępiając często ostrze brzytwy Ockhama.