Moris Simaszko

„Dłużnik Dabira” to powieść oparta na autentycznych wydarzeniach z historii Persji u schyłku XI w. Ostatnie miesiące panowania Malik-szaha, sułtana z tureckiej dynastii Seldżukidów, działalność jego doradcy, autora traktatu o rządzeniu państwem, perskiego uczonego wezyra Nizam al-Mulka oraz zamieszki polityczno-religijne są tłem, na którym rozgrywają się dramatyczne wydarzenia. Ostatnim ich akordem jest śmierć Nizam al-Mulka z ręki terrorysty z sekty ismaelitów. ~ opis wydawcy Fabuła jest dość interesująca, niestety pozycja ta bardzo mocno traci na tragicznym wydaniu. Książka jest opatrzona posłowiem Marii Składankowej, z którego możemy się dowiedzieć: „Autorowi w widoczny sposób zależy na utrzymaniu tej stylizacji, wzmacnianej m.in. przez wprowadzenie mnóstwa nazw i określeń orientalnych, a także użycie ich form arabskich, dziś brzmiących już odświętnie i archaicznie […]. Choć dla polskiego czytelnika są to subtelności raczej nieuchwytne, słusznym wydawało się zachowanie w przekładzie tych występujących w oryginale form, jest to bowiem ważna cecha stylu i języka autora.” Szkoda, że słusznym nie wydawało się sporządzenie logicznie uporządkowanych objaśnień. Te są zamieszczone na końcu książki w porządku alfabetycznym, który jest już kłopotliwy w wygodnej lekturze, ale można by na to nie zważać, gdyby w tekście były oznaczone słowa/wyrażenia/postaci, które pojawiają się w objaśnieniach. Niestety czytelnik jest pozostawiony w tym aspekcie samemu sobie i musi niejako zgadywać, czy dana osoba lub wyraz są na tyle istotne by zostać dodatkowo wytłumaczone. W książce nie znajdziemy również żadnych przypisów objaśniających zwyczaje czy zachowania bohaterów – jeśli ktoś nie jest ekspertem w obrzędach, prawach i zwyczajach panujących pośród Muzułmanów w XI w. Persji, może mieć problemy z pełnym zrozumieniem książki. Niestety ciągłe wyszukiwanie informacji w Internecie podczas lektury nie jest zbyt wygodnym sposobem czytania.