Najnowsze artykuły
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać1
- ArtykułyBracia Grimm w Poznaniu. Rozmawiamy z autorkami najważniejszego literackiego odkrycia tego rokuKonrad Wrzesiński2
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jenny Cockell
1
7,6/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Angielska autorka, która w połowie roku 1990 doszła do sławy dzięki książce o reinkarnacji "Życie raz jeszcze. Ścieżki reinkarnacji". W książce Cockell omawia własne wspomnienia z przeszłego wcielenia, gdy żyła jako Mary Sutton, w Irlandii na początku XX wieku. Książka jest kroniką poszukiwań przez autorkę swoich dzieci z przeszłego życia i ostatecznego połączenia z tymi z nich, które zaakceptowały ją jako ich matkę z poprzedniego wcielenia.
7,6/10średnia ocena książek autora
14 przeczytało książki autora
16 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Życie raz jeszcze. Ścieżki reinkarnacji Jenny Cockell
7,6
Rewelacyjna. Sugerowałam się wzruszającym filmem obejrzanym z mamą w dzieciństwie, dobijam już 30stki, ale dopiero wczoraj w nocy dowiedziałam się, że historia, choć niezwykła, jest na faktach i co więcej na podstawie książki. Dużo opisów przeżyć autorki, ale jakże istotnych w całej opowieści. Pochłonęłam całą w jedną noc, polecam każdemu!
Życie raz jeszcze. Ścieżki reinkarnacji Jenny Cockell
7,6
Najpierw obejrzałem film, więc ciekawy byłem jaka jest książka... no jest zupełnie inna bo to nie powieść (muszę jednak przyznać, że historię w filmie też fajnie "ufabularyzowali", dość udany film). Ale książka też jest... przyjemna. Wciąga, nie przynudza, nie jest za długa ani za krótka i co najważniejsze: nie ma tu tego kaznodziejstwa, które tak mnie potrafi zirytować ;) Autorka opisuje swoje przeżycia w sposób nienachalny, po prostu pisze co czuła, o czym śniła, jak zaczęła poszukiwać rodziny, co odkryła i co z tego wynikło. Pisze że nikt nie musi się z nią zgadzać - co mi się podoba, a nie jakieś: "poczułem duszę syna i już jest oczywiste, że istnieje życie po śmieci" ;)
(czytana: 11-19.02.2024)
5/5 [8/10]