Ward Ruyslinck

– Widzi pan – powiedział trochę konfidencjonalnie – teraz już pochwyciła pana maszyna. Wszystko pan wiedział, a mimo to dał się pan jej poch...

– Widzi pan – powiedział trochę konfidencjonalnie – teraz już pochwyciła pana maszyna. Wszystko pan wiedział, a mimo to dał się pan jej pochwycić. Tak, tak, nie ma innego wyboru; jeżeli człowiek nie stanie się sam maszyną, to maszyna pochwyci go i unicestwi. – Ja mam serce – odpowiedział Basile. – Maszyna nie ma serca. Nie mogę stać się maszyną. – To rozumowanie romantyczne. Serce jest jednym z organów, to tylko zwykły mięsień, urządzenie mechaniczne złożone z komór i zastawek, z żył i kto wie jeszcze z czego. A pan myśli, że czym jest maszyna? Jest właśnie precyzyjnym sercem, panie Jonas.

– Pan Drexeler ma stosunki i pieniądze, proszę pani – zauważyłem spokojnie. – Co pan chce przez to powiedzieć? – To, że kto ma pieniądze i s...

– Pan Drexeler ma stosunki i pieniądze, proszę pani – zauważyłem spokojnie. – Co pan chce przez to powiedzieć? – To, że kto ma pieniądze i stosunki, może sobie na wszystko pozwalać. Po wszystko może sięgać i po wszystkich, bez najmniejszych trudności, a gdyby nawet coś miało mu się nie powieść, zawsze przecież można sprawę zatuszować.