Emil Borkowicz

Naprawdę, nie wiedziałam, że kupuję książkę licealisty. Wiem, mój błąd. "Książka" - a raczej amatorska publikacja - roi się od wszelakich błędów interpunkcyjnych, stylistycznych, merytorycznych; jeśli chodzi o treść - każdy, KAŻDY, kto wie COKOLWIEK na temat minimalizmu mógłby coś takiego stworzyć. Co więcej, pewnie jest masa osób, która zrobiłaby to przynajmniej porządnie, poprawnie, z większym zaangażowaniem. Jednak najlepiej będzie zacytować fragment rozdziału "Wakacje po minimalistycznemu"(!) - "Kupujemy picie na plaży za 8zł przepłacając za nie 5zł, bo po 3zł możemy je kupić w markecie. Czy to jest normalne? Dużo ludzi nie patrzy na to wcale i przepłaca. Mam znajomego, który właśnie, gdy byliśmy nad morzem kupował sobie te napoje po 8zł (kosztujące 3zł w markecie),a najlepsze jest to to, że tylko na wakacjach był taki rozrzutny, bo w mieście, gdzie mieszkamy potrafi pójść 2km do sklepu dalej, żeby kupić jakiś produkt 50gr taniej. Ale on przecież jest na wakacjach, to co będzie sobie żałował?". Tego nawet nie da się skomentować. Rozdział "Minimalistyczne posiłki": "Minimalistyczny posiłek to taki, którym nie najemy się do syta - czyli do pełna. Musimy się najeść jedynie tak w około 80% - tyle wystarczy. Więcej nie potrzeba, bo przejadanie się jest niezdrowe". I tak wygląda całość. Totalny bełkot licealisty, który sobie wmówił, że posiadł wystarczającą wiedzę aby napisać poradnik. Nie powielajcie mojego błędu - jedyne, co zasługuje na uwagę to prosta, ładna okładka.