Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać9
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jacqueline Mitton
3
7,7/10
Pisze książki: astronomia, astrofizyka
Urodzony: 01.01.1948
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,7/10średnia ocena książek autora
44 przeczytało książki autora
124 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Od pyłu do życia. Pochodzenie i ewolucja Układu Słonecznego
Jacqueline Mitton, John Chambers
7,6 z 23 ocen
150 czytelników 6 opinii
2018
Szkolny przewodnik po astronomii
Jacqueline Mitton, Simon Mitton
7,1 z 8 ocen
11 czytelników 1 opinia
2000
Astronomia z serii Oxford Młodym
Jacqueline Mitton, Simon Mitton
8,3 z 7 ocen
12 czytelników 1 opinia
1996
Najnowsze opinie o książkach autora
Od pyłu do życia. Pochodzenie i ewolucja Układu Słonecznego Jacqueline Mitton
7,6
Kiedy i jak powstał nasz świat; co zdeterminowało aktualny wygląd Układu Słonecznego (US)? Ciekawym takich pytań, proponuję podróż w czasie, by prześledzić ostatnie 4,5 mld lat ewolucji niewielkiego obszaru jednego z ramion spiralnych niczym nie wyróżniającej się galaktyki. To opowieść o budowaniu się z pyłu, dostępnego po wybuchu dawnej supernowej, kawałek po kawałku świata błękitnej kropki i jej 'koleżanek' korzystających z dobrodziejstw powstałego w centrum Słońca.
Na polskim rynku wydawniczym ukazuje się niedużo książek z nauk ścisłych, które pokazując aktualny front badań, trzymają się bardziej naukowego języka, przy czym nie są czystymi podręcznikami akademickimi. Do takich książek należy zaliczyć pracę „Od pyłu do życia. Pochodzenie i ewolucja Układu Słonecznego” dwóch autorów – astrofizyka planetarnego Johna Chambersa i pisarki specjalizującej się w astronomii Jacqueline Mitton.
Książka podzielona jest logicznie na kilkanaście rozdziałów. Początkowe buduję podstawy pojęciowe, przybliżają techniki stosowane w astrofizyce planetarnej. Trochę jest o datowaniu radioizotopami i metodach analizy procesów zachodzących wewnątrz gwiazd. Dodatkowo pada kilka formalnych sformułowań, do których podczas dalszej analizy ewolucji podsystemów US autorzy się odwołują. W szczególności są to rezonanse orbitalne, moment pędu w układach dynamicznych, sposoby ogrzewania i chłodzenia materii. Na szczęście wszystko podane na tyle prosto, choć wciąż bez utraty ścisłości, że powinien sobie poradzić z nimi początkujący czytelnik. No i nie pada ani jeden wzór (choć poczytywanie tego jako bezwzględny plus byłoby jednak nieporozumieniem). W środkowej części publikacji, autorzy opisali krótko charakterystyki każdej planety. Skupili się na cechach wspólnych, pokazali różnice, by na tej podstawie wyciągać wnioski o historii ich powstania. Poznajemy 'planetarne embriony', 'strefę karmienia' i inne zjawiska, które formowały światy planetarne.
Najcenniejszą lekcją z lektury, szczególnie dla czytelnika dalekiego od codzienności pracy współczesnego naukowca, jest chyba opis sposobu prowadzenia badań. Dziś niemal nie da się uprawiać nauk inaczej niż interdyscyplinarnie, co w przypadku badania historii US oznacza łączenie licznych specjalności – geologię, hydrologię, heliofizykę, termodynamikę, astro-biologię, fizykę atmosfery, badania numeryczne czy mineralogię. Takie podejście oznacza nieuchronnie brak ostateczności pewnych ustaleń. Mitton i Chambers wielokrotnie w publikacji dają do zrozumienia co jest faktem, a co hipotezą. Choć pada sporo sformułowań w stylu ‘nie wiemy’, ‘domyślamy się’, to jednak całość pokazuje ogrom pracy, który również dzięki coraz bardziej dokładnym analizom innych układów planetarnych, pozwala zbudować obraz w miarę jednorodny. Analiza hipotez powstania Księżyca czy modele ewolucji pasa asteroid, to rozdziały pokazujące jak prowadzi się badania, łącząc teorię z obserwacjami. Autorzy prowadzą niemal detektywistyczną analizę problemów, które wciąż czekają na rozwiązanie. Niewiele w istocie wiemy o pochodzeniu pierścieni Saturna (str. 299),czy o formowaniu się planetozymali (str. 188-190) - obiektów o rozmiarach powyżej metra, które z czasem musiały zbudować grawitacyjną spójność. Bez tego elementu, nie rozumiemy, jak z drobin pyłu, dostępnych w pierwotnym dysku protoplanetarnym, doszło do uformowania Ziemi i innych planet.
Nakreślony obraz menażerii obiektów i zjawisk, pokazując front badań, uświadamia stopień skomplikowania, zniuansowania i niejednoznaczności. W tej całej złożonej układance zjawisk, autorzy odnaleźli się świetnie z popularnym przekazem. Ich język jest przystępny, a dołączony słowniczek pojęć pomaga dodatkowo w śledzeniu wywodu. Rozważania historyczne stanowią narrację służącą wyłącznie wykazaniu bądź przyczyn błędnego myślenia (jak w przypadku modelu mgławicowego Kanta-Laplace’a),bądź wynikania przyczyna-skutek w spójnym wnioskowaniu prowadzącym do aktualnego stanu badań.
Być może "Od pyłu do życia" czytelnikom, którzy oczekują wartkiej akcji, formy pobudzającej do emocjonalnego odbioru treści, wyda się nieciekawa. Nie ma w niej fajerwerków tej natury. Jest za to solidna dawka wiedzy, która tłumaczy formowanie się naszego najbliższego kosmicznego otoczenia. Trochę szkoda, że liczne zdjęcia są wyłącznie czarno-białe, ale to na szczęście jedyny minus. Pierwsze wydanie angielskie książki, to rok 2013. Polskie tłumaczenie oparto na przejrzanym drugim wydaniu z 2017, zawierającym zaktualizowany dodatek. Ponadto tłumacze w przypisach uaktualnili stan badań (głównie związany z sondami międzyplanetarnymi) do połowy 2018 roku. To duży plus.
Polecam książkę każdemu zainteresowanemu pytaniami i odpowiedziami o pochodzenie Słońca, Ziemi, Księżyca, innych planet, meteorytów, komet i asteroid.
Od pyłu do życia. Pochodzenie i ewolucja Układu Słonecznego Jacqueline Mitton
7,6
Bardzo ciężko oceniać taką pozycję , ponieważ jest to lektura z pogranicza książki popularnonaukowej a książki stricte naukowej , specjalistycznej . Trzeba posiadać dość duży poziom wiedzy żeby pokusić się o ocenę merytoryczną zawartości książki natomiast mogę napisać jedynie swoje odczucia dotyczące przystępności i języka stosowanego przez autorów i tu jest naprawdę super , autorzy próbują w niezwykle prosty sposób omówić zagadnienia które ze swej natury wymykają się łatwym opisom . Książka godna polecenia wszystkim którzy interesują się tematyką , zawiera kompendium obecnego stanu wiedzy oraz omówienie najnowszych teorii i koncepcji rozwoju kosmosu.