cytaty z książek autora "Krzysztof Kąkolewski"
Może pan nie zechce tego słuchać, ale nawet po stronie niemieckiej był podziw dla Polaków. Wszędzie można było znaleźć ludzi do współpracy, tylko w jednej Polsce nie.
(...) widziałem co najmniej dwa tuziny trupów, z tego dokładnie jedna ósma padła z mojej ręki...
Odpowiedzialnośd prawna jest dla jednostki ludzkiej tylko cząstką odpowiedzialności, którą ona może odczuć
Realizowano też, jak nazwał to Stalin, "głębokie przeoranie", tj. niepiśmiennych wręcz wywyższano nad inteligencję, czyniąc z nich nową elitę.
Ruff jako główny eksperymentator podpisał historyczne sprawozdanie dla Himmlera z doświadczeń nad wielkimi wysokościami. Wykonane w trzech egzemplarzach jako "tajna sprawa dowództwa", jest datowane: 27 lipca 1942 roku. Dzięki raportowi Ruffa wiemy, że pierwszym człowiekiem, który przekroczył granicę kosmiczną, był anonimowy sprzedawca żydowski.
zbrodnie, jakie popełniono, dotąd nie istniały i wyobraźnia ludzka nie zdołała ich przewidzied
paostwo faszystowskie „nie będzie rządzone, a dowodzone
Dzieci do nas strzelają, więc my strzelamy do dzieci
Prędzej niebo z ziemią połączy się, niż Niemiec z Polakiem się zgodzi
Znam ten ton wobec «niższych rasowo», ton wymagań, pretensji, które stają się potem pretekstami do dyskryminacji: Polacy nie wybaczyli nam tak szybko, jak powinni to zrobić.
Poezja fikcji przyszłości polegała na cyfrach: w najcięższym ogniu wojny Meyer przewidział, że na zniemczenie Sandomierza jeszcze w 1966 roku Rzesza będzie musiała wydad 14,3 miliona marek.
Pan był konieczny dla świętości ojca Kolbego. Teraz pan cierpi. Trudno to wszystko do końca zrozumieć. Ale jesteście połączeni, przykuci do siebie, bliźniacy świętości. Pan staje się odbiciem, obrazem, podobizną tamtego, żywą rzeźbą. Dlatego wiele ludzi nie traktuje pana jak żywego człowieka.
Pana nazwisko łączone jest z dwoma ostatecznościami: najwyższym wzlotem i najniższym upadkiem ludzkości. Kosmos i obozy koncentracyjne. Postawił się pan poza kryteriami ziemskimi, poza prawem, narodowością, historią, karą i nagrodą, w próżni, w której nie ma Boga, sprawiedliwości, w izolacji, bezprawiu, poza prawami natury. Czy pan sam to rozumie, jakie miejsce ma pan w historii ludzkości? Czy zastanawia się pan nad swoim życiem, czy pan je rozumie, czy przerasta to pana?
Wrogowie demokracji używają demokracji, by ją zniszczyć. To jest wyzwanie, splamienie ideału.