Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest ważne, aby nigdy nie upaść.
Ważne jest, aby znów się podnieść.
Nie jest ważne, aby nigdy nie zostać zranionym.
Ważne jest, aby przeżyć.
Nie jest ważne, aby nigdy nikt nas nie zawiódł.
Ważne jest, aby być kochanym.
Nie jest ważne, aby nigdy nie płakać.
Ważne jest, aby nigdy nie zapomnieć, jak to jest się śmiać.

Rzeczy stłuczone można naprawić - w ten lub inny sposób,a to co jest inne też może być wartościowe

Cena nie ma znaczenia, nie chcę umrzeć, zanim nie użyję wszystkich kolorów moich farb, nie chcę żyć w pastelach

Nie jest łatwo rozpoznać dobroć, jeśli świat przez długi czas był wyłącznie źródłem bólu. I nie jest łatwo wierzyć w siebie, gdy nikt inny nigdy w stosunku do nas tego nie robił.

Gdy wszystko już ci zabrano, gdy nie masz nic do stracenia - ani honoru, ani szacunku dla siebie, ani zdrowi, ani zawodu, przyjaciół, przyszłości czy czegokolwiek innego - wtedy jesteś całkiem wolny. I wtedy jesteś bardzo niebezpieczny.

Poza tym, "pacjent psychiatryczny" to dość szczególne wyrażenie. Często go używamy, a prawie nigdy nie wypowiadamy jego przeciwieństwa: "pacjent somatyczny".

Ważne jest, aby czuć, czego chcemy, bo to doskonała wskazówka, w jaki sposób możemy nadać naszemu życiu znaczenie i radość.

...byłam samotna już nie tylko dlatego, że po prostu nie było z kim być, ale ponieważ mgła stopniowo utrudniała mi komunikację, a samotność stała się częścią mojego ja.

Nawet właściwe działania o nieodpowiedniej porze mogą dać fatalne efekty, a bywa, że sprawom należy po prostu dać nieco dojrzeć.

Jest bowiem bardzo męczące być zawsze tą stroną, która tylko przyjmuje i nie może nic dać.

Dla nas, ludzi, nie pozostaje bez znaczenia, jakie oczekiwania się nam stawia. Oczekiwania mają bezpośredni wpływ na to, co z siebie dajemy i co się nam udaje. "Będzie tak, jak sobie wywierzysz" - jest napisane w Biblii.

(...) ludzie są czasem w lepszej formie, a czasem gorszej i popełniają wówczas błędy. I to jest w porządku. Tak na prawo być. Nawet najpiękniejszy krzew różany w styczniu wygląda jak kolczasty patyk. Takie już są róże, musimy tylko pamiętać, aby nie przejmować ważnych decyzji ani nie oceniać swojej wartości akurat w tym momencie. Ta sama róża, która nadaje się jedynie do wyrzucenia na kompost zimą, następnego lata staje się upajająco pachnącym objawieniem piękna. Rzeczy się zmieniają. Nic nie kwitnie bez przerwy. Ważne jest, abyśmy pomagali sobie nawzajem w stworzeniu takiej wspólnoty, która jest dostatecznie pojemna i cierpliwa, aby nie skazywać żadnej rośliny ma zagładę przed czasem jej kwitnienia.