Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tkanina z Bayeux towarzyszy mi od zawsze. Gdy czytam/oglądam coś o historii średniowiecza, historii uzbrojenia, ubioru albo szkutnictwa to zawsze gdzieś tam musi pojawić się jakiś jej fragment i jakieś do niej odwołanie. Czy to podręcznik do historii do szkoły podstawowej, czy poważne opracowanie naukowe - w jednym i w drugim ilustracje przedstawiające fragmenty Tkaniny są na miejscu. Dosłownie przed chwilą zauważyłem, że autor jednego z moich ulubionych podcastów w odcinku poświęconym wikingom jako grafikę wykorzystał, a jakże - fragment Tkaniny. Osobiście mam wielki sentyment do tych trochę nieforemnych ludzików gestykulujących swoimi przesadnie długimi kończynami i do tych koników zaliczających spektakularne wywrotki :) Wszystko to jest z jednej strony takie umowne, jakby nieco nieporadne ale z drugiej strony pełne treści oraz niedostrzegalnych w pierwszym momencie detali, jak chociażby ten nagi dżentelmen z penisem w wzwodzie, biegnący do nagiej kobiety. Tak, takie bezeceństwa mniszki-hafciarki wcisnęły na marginesie Tkaniny. Poważni naukowcy szukają dla tych sprośnych wstawek poważnych wytłumaczeń. Ja sobie jednak wyobrażam, że te dziewczyny z dobrych domów, dla których zabrakło na posag i nie mające tak naprawdę żadnego "powołania", po prostu zrobiły psikusa gdy nikt nie patrzył i zaśmiewały się przy tym do łez, ubarwiając trochę swoje nudne klasztorne życie :) Książka panów Musgrove i Lewisa dała mi możliwość zobaczenia tkaniny po raz pierwszy w całości i przyjrzenia się jej detalom z bliska. Zawiera historię jej powstania, zresztą niezwykle ciekawą i troche tajemniczą, opis kolejnych scen oraz teorie na temat ich ukrytej symboliki. Jest pięknie wydana, zawiera mnóstwo ilustracji, napisana jest przystępnym językiem i w zasadzie to nie wiem, czego więcej miałbym oczekiwać od takiej pracy. Oczywiście nie jest naukowym opracowaniem na temat podboju normańskiego, bo skupia się na narracji i wersji wydarzeń prezentowanej na Tkaninie. Mimo to bardzo polecam :)