Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteś moim aniołem, przez którego mam w głowie sporo grzesznych myśli.”.

Nasze spojrzenia znów się spotkały, a błękit jego oczu uderzył mnie z podwójną siłą. Gdybym teraz stała, na pewno znów upadałabym na ziemię. Co się ze mną, do diabła, działo?

Nie potrafię z ciebie zrezygnować, to tak, jakbym odcinał sobie tlen.

Zawisł nade mną i spojrzał na mnie jak na najcenniejszą istotę w swoim życiu. Jak wędrowiec, który znajduje źródełko na pustyni. Zakołysało mi się w głowie. Najgorsze było to, że ja naprawdę cholernie chciałam być wodą, która ugasi jego pragnienie. Może straciłam rozum, może zgłupiałam, ale czułam, że dla niego warto.