Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Red flags. Red flags everywhere! Czyli najbardziej toksyczny związek roku. Książka prowadzona jest w rodzaju dziennika/pamiętnika głównej bohaterki i jednocześnie narratorki. Niektóre rozdziały mają tylko kilka linijek i są osobistymi przemyśleniami, a inne całymi opowieściami. Co ciekawe w swych zapiskach autorka zwraca się do "Ciebie" - swojego Pana (męża i stwórcy) jakby prowadziła z nim rozmowę. Jedynie epilog został opisany z punktu widzenia kogoś innego. Choć książka promowana jest jako opowieść żony Draculi, nazwa ta - ani żadne z jego wielu imion - nigdy nie pada. Ten zabieg sprawia, że postać głównego bohatera (adresata myśli narratorki) jest jeszcze bardziej tajemnicza. Sceny erotyczne mnie zaskoczyły - choć nie ma co się dziwić. W końcu wampiry i picie krwi zawsze łączyły się z intymnością. Sceny te nie rażą jednak po oczach - powiedziałabym, że są opisane nawet skromnie (a przynajmniej w porównaniu z innymi książkami o wampirach na rynku). Dodatkowym zaskoczeniem była dla mnie postać Aleksieja - przywykłam do wizerunku trzech żon Draculi (np. z Van Helsinga). Dar Krwi świetnie mi się czytało - lektura potrafi wciągnąć. Choć za sam temat Draculi i tematykę wampirów daję +1 do oceny, to bardzo podobała mi się opowieść przez biegi czasu. Autorka zmyślnie zapoznała nas z wydarzeniami i miejscami Europy od średniowiecza do współczesności. Polubiłam główną bohaterkę, która jest idealnym odwzorowaniem kobiety tkwiącej w przemocowym związku. Cieszę się jej rolą w zakończeniu.