Otto Penzler

Jest to tom drugi, pierwszego nie czytałam, ale jak spostrzegłam są to dwie osobiste książki, których nie trzeba czytać kolejno, a nawet jeśli nie przypadną do gustu, to spokojnie można zakupić choćby jedną z nich. Jedyne, co będzie różne, to historie w nich zawarte i różnorodni autorzy, których historie przeczytacie. Nie mniej jednak ja będąc pod ogromnym zachwytem drugiej części, póki co mam w planach powrót do pierwszej. Zanim przejdziecie do jakiegokolwiek opowiadania w przodzie poznacie nie tylko imię i nazwisko autora, ale także jego krótką biografię. Wskazane zostaną również poprzednie dzieła autorów, jeśli takowe posiadali. Jest to bardzo pomocne, bo naprawdę każdy z nich pisał pod innym stylem z inną intonacją i innym postrzeganiem zbrodni. Zawsze w razie zainteresowania jednym z nich możecie zaopatrzyć się we wcześniejsze książki. W tej pozycji znajdziecie trzydzieści różnorodnych opowiadań z naprawdę inną ilością stron. Jedne bywają dłuższe, inne bardzo krótkie, ale równie ciekawe. Musicie również wiedzieć, że sama książka jest w twardej obudowie, nieco większa od innych pozycji i druczek jest tutaj dużo mniejszy. Spodobał mi się również fakt, że wiele z nich zawiera bardzo dużo dialogów, gdzie treść praktycznie sama się czyta. Inne bywają bardziej w formie opowiadania narratora, czyli gdzieniegdzie jedynie pojawi się jakiś dialog. Jedne pisane są z perspektywy postaci o innych opowiada dany autor. Dzielą się również na takie, które potrafią przestraszyć i takie, które pozostawiają po sobie niepokój, choć tak naprawdę aż takich strasznych rzeczy tam nie było. Kilka z nich było jakby z duszą, kiedy wczuliśmy się w niepokojącą sytuację zaczął udzielać mi się niepokój, że ktoś gdzieś obok mnie stoi, choć nikogo tam nie było. Zupełnie jakby osoba z danego opowiadania w niematerialny sposób znalazła się w moim pobliżu. To uczucie nie opuszcza nawet po skończeniu książki. Jakby poprzez czytanie jakaś dusza została uwolniona! Fani kryminałów powinni być nią zachwyceni, gdyż w dotychczasowych książkach kryminalnych nie odnalazłam takiego odczucia...