Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej zwraca moją uwagę wiersz pt. "Znaleziony medalion": Panno Święta z medalionu, co w szparze podłogi na strychu spichlerza przeleżał sto lat, módl się za nimi, którzy mieszkali tu i pomarli, pobudowali – co niszczeje, uprawiali – co leży odłogiem. Módl się za ziemię nie czesaną pługiem, stodołę bez siana, oborę bez zwierząt, budę bez psa. Módl się za nami, co przyszliśmy po nich i nie umiemy ich zastąpić. Autorka jest rodowitą Krakowianką – ze Starego Miasta. Teraz odpoczywa sobie na emeryturze. Posiada własną stronę internetową lorenowicz.pl. Jest aktywna w świecie kultury literackiej, uczestniczy w spotkaniach poetyckich. W grudniu 2020 roku w miesięczniku pt. "Biblioteka Kraków" ukazuje się artykuł o Dorocie Lorenowicz wraz z całą stroną jej wierszy (bardzo dobry wybór, głównie o relacjach damsko-męskich widzianych oczami kobiety). "Duże i małe formaty" to czwarta książka Doroty Lorenowicz. Prawie przy każdym wierszu znajduje się ilustracja wykonana przez Barbarę Zdanowicz. Wydarzenia, których doświadcza autorka, na tyle pobudzają jej emocje, że ujmuje je głównie w swojej poezji (w mniejszym stopniu w prozie, w której przedstawia swój wewnętrzny świat w bardzo udany sposób). Na początku pisze teksty i chowa je "do szuflady"; publikacje następują w późniejszym czasie. Tematy są "życiowe", refleksyjne, w większości napełnione nostalgią. Opowiadania są ciekawe (jest ich siedem),każde dotyczy innego zagadnienia, więc wydaje mi się, że na pewno każdemu coś się spodoba; ich tytuły: "Moje podwórko", "Szpital", "Upragniony urlop", "Paweł", "Epitafium dla Olsena", "Nasz Papież" i "Podróż na Kresy". Poezję oceniam na siedem gwiazdek, prozę – na osiem. To mile spędzony czas z książką. Posiadam autograf złożony na pierwszej stronie wraz z odręcznie wpisanym adresem strony internetowej autorki, żebym nie zapomniał o pani Dorocie :)