Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy po raz pierwszy zobaczyłam okładkę debiutanckiej powieści Celii Anny, nie byłam w stanie oderwać od niej wzroku. Niebieskie motyle wypełniające całą przestrzeń, przełamane jednym w kolorze karminu, dawały jasny komunikat, o tym, z jakim gatunkiem mam(y) do czynienia. I bynajmniej chodzi o publikację entomologiczną. Przed Wami fantastyka w pełnej krasie. Młodzieżowa. Ale czy to jej czegokolwiek ujmuje? Faktem jest, że ostatnimi czasy coraz rzadziej sięgam po książki skierowane do nastolatków, bo niejako zaczęły mnie nużyć powielane schematy i to, że gros z nich właściwie jest o niczym. Jednak Uskrzydlona zaintrygowała mnie nie tylko wspomnianą już wyżej okładką, ale ciekawym opisem. No i miałam ochotę na coś lekkiego, magicznego i młodzieżowego właśnie. I wszystko to w tej książce znalazłam. Śmiało mogę rzec, że wciągnęłam się w wykreowaną przez autorkę historię od pierwszej strony, choć początek nieco wzbudził we mnie trudną do zdefiniowana obawę, czy aby na pewno mam w swoich rękach coś, co pozwoli mi przyjemnie spędzić czas. Owe obawy szybko zostały rozwiane, a ja wkroczyłam w zupełnie inny, kolorowy świat, który z czasem zaczął nabierać mrocznych odcieni – a to tylko podkręciło moje zainteresowanie fabułą i zakończeniem tego tomu, bo że to dłuższa historia wiadomo od momentu zerknięcia na okładkę Uskrzydlonej. Największym plusem tej historii jest to, jak autorka wprowadza czytelnika w wymyślony przez siebie świat. Czyni to subtelnie, krok po kroku serwując ciekawostki z Utalii, tak, że z przyjemnością odkrywa się jej tajemnice. Celia Anna nie jest w tych „wyjaśnieniach” nachalna, nie upycha setki szczegółów i informacji w kilometrowych nużących opisach. Opisami odmalowuje doprawdy bajkowy świat, który zachwyca i barwami i kształtami, a głównie florą i fauną oraz mieszkańcami Utalii i nie tylko. Na pochwałę zasługują również dialogi, które poza tym, że oddają wiek bohaterów, są szalenie naturalne. I to pewnie jest zasługą wieku autorki, gdyż Celia Anna jest siedemnastolatką, jak widać z duuuużą wyobraźnią. Autorka ma przyjemne w odbiorze pióro i coś takiego, co sprawia, że jej historia jest nieziemsko lekka i ciekawa. Celia Anna potrafi zaintrygować i utrzymać zainteresowani czytelnik fabułą do samego końca. Co do bohaterów to są typowymi przedstawicielami swojego wieku, będąc jednocześnie nietypowi. No bo kto z nas potrafi samemu się podpalić lub rzucać zaklęcia? Niemniej wielu młodych czytelników odnajdzie w nich cząstkę siebie lub ludzi, którzy ich otaczają. Główna bohaterka jest postacią ciekawą pod tym względem, że na przestrzeni książki się rozwija, a nie jak niektóre postaci powieści młodzieżowych przez znaczną część książki stoją w emocjonalnym miejscu, by nagle pod sam koniec przejść superprzemianę. No i czarny charakter. Zdecydowanie udał się Celii Annie. I pomimo iż teoretycznie powinnam go nie lubić, przypadł mi do gustu na równi z Olivią, bo oboje są mocnymi akcentami w Uskrzydlonej. Co jeszcze można powiedzieć o debiucie Celii Anny? Na pewno to, że udało jej się przemycić w fabule kilka istotnych spraw, jak to, że samotność i brak zrozumienia są dla człowieka trudnym doświadczeniem, z którym niektórzy sobie nie radzą. Uskrzydlona to także opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca i swojej życiowej ścieżki. A także historia o sile przyjaźni i tego, co ów relacja daje. Czy więc warto sięgnąć po pierwszy tom Noralie? Owszem. To ciekawy i udany debiut, który, mam nadzieję, zapowiada nowe nazwisko na polu polskiej fantastyki. Autorka ma jeszcze dużo czasu na rozwój i szlifowanie pióra, jednak już teraz prezentuje wysoki poziom. Co będzie dalej? Czy diament przemieni się w brylant? Musicie sprawdzić sami, o ile lubicie młodzieżowe historie pełne bajowych akcentów. Gorąco polecam i trzymam kciuki za autorkę!