Willem Elsschot, właściwie Alfons de Ridder, urodził się w 1882 roku w Antwerpii w Belgii. Rozpoczął pracę w dziedzinie handlu, później został dyrektorem agencji reklamowej w Antwerpii.
Od r. 1902 zaczął pisać wiersze, które opublikowane zostały dopiero w dwadzieścia lat później. Pierwszy utwór prozą, "Villa des Roses", powstał w 1910 roku, lecz dopiero dalsze: "Een ontgoocheling" (Rozczarowanie, 1914), "De verlossing" (Wyzwolenie, 1921) i "Hochsztapler Laarmans" (Lijmen, 1923) przyniosły mu rozgłos. "Hochsztapler Laarmans" uważany jest za najwybitniejszy utwór Elsschota. Postać tytułowa przewija się przez wiele dalszych książek.
Dorobek literacki pisarza jest znaczny, sporo w tym utworów o charakterze autobiograficznym.
"Błędny ognik" (Het dwaallicht, 1947) to ostatni utwór Elsschota. Zmarł w 1960 r.
Pśmiertnie otrzymał narodową nagrodę literacką.
DYSKUSJE