Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Nie do końca szczera ?” Bożena Romanowska wzięła na tapetę temat specyficznych zainteresowań Himmlera. Konkretnie dotarła do wyników poszukiwań H-Sonderkommando – słynnej dokumentacji zawierającej materiały z procesów czarownic. We wstępie do lektury wyjaśniono pokrótce historię procesów o czary (jednej z największej zbrodni kościoła katolickiego),oraz próby wykorzystania jej do własnych celów przez reżym nazistowski. Po wstępie mamy prezentację wybranych rycin z niemieckiej dokumentacji wraz z ich omówieniem. W większości wypadków komentarz tego, co widać na obrazku. Niestety autorka tej pracy stara się w pewnym momencie wybielić instytucję kościoła. O ile weryfikacja liczby ofiar, jest jak najbardziej na miejscu, to poddawanie pod wątpliwość, że kobiety były ofiarami tej zbrodniczej katolickiej organizacji jest niesmaczne. Autorka robi to na kilka sposobów. Po pierwsze stara się łagodzić obrazy wydobyte z teczki. Jak wiadomo większość inkwizytorów i księży biorących udział w tych procesach lubowała się w zadawaniu bólu i wiązaniu go z podtekstami seksualnymi. Kobietom słudzy boga dewastowali piersi, waginy – wszystko dla Jezusa. Nawet jeżeli na jednej z rycin widać ten proceder (ryc 148) autorka dyplomatycznie go pomija. Brakuje jednoznacznego określenia działań kościoła w kwestii mordowania kobiet, jako zbrodni. Szkoda. Całość jest w miękkiej oprawie na bardzo dobrym papierze. Klejony grzbiet, a na koniec mapka z miejscami oskarżeń o czary. Czy warto ? Zależy od podejścia. Jeżeli temat jest znany i przerobiony można książkę przejrzeć pod kątem nieznanych rycin. Jeżeli nic nie wiecie, w temacie miłosierdzia boskiego i czarostwa, książka dość łagodnie wprowadzi Was w temat tortur i ogromu bólu zadawanego w imię boga.