Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Temat ciekawy i chyba od zawsze na czasie, bo odkąd pamiętam jako jedynaczka byłam uważana za dziecko egoistycznie nastawione do wszystkich i do wszystkiego... Jedyne z czym się zgodzę po lekturze tejże książki, to będzie temat dotyczący tego, że jedynacy dobrze czują się sami ze sobą i nie potrzebują innych ludzi wokół siebie, żeby czuć się dowartościowani. Czy jesteśmy bardziej inteligentni? Nie wiem, nie mnie to oceniać, ale jak czytam lub słyszę, że jakiś tam uczony coś zbadał, to mnie krew zalewa, bo każdy z nas jest inny i nie ma znaczenia czy się ma rodzeństwo czy nie - można być wyjątkowym i inteligentnym mimo pochodzenia czy statusu materialnego, a brat czy siostra także nie powinni przeszkadzać w osiąganiu sukcesu. Kolejna rzecz z którą się zgodzę, to ograniczenie się do 1 czy dwójki dzieci na rzecz klimatu - popieram. Reszta książki o wszystkim i o niczym, najwięcej jest o błędach uczonych, którzy bez jakiegokolwiek zaangażowania, sprawdzenia tematu, zbadania i zgłębienia wrzucili jedynaków i ich rodziców do jednego wielkiego egoistycznego worka. Dla każdego do poczytania i przemyślenia. Polecam