J.C. Daniels

Wow ta książka naprawdę mi się podobała. Mamy w niej wszystko co lubię w historiach paranormalnych: wyraziste postacie, sporo akcji, tajemnice, ciężka przeszłość. I kto nie lubi opowieści romantycznych od nienawiści do miłości, lub chociaż namiętności? 😊 Kit to ciekawa postać. Nie do końca człowiek, ale również nie zmienna czy wampir. Jej siła pochodzi raczej z hartu ducha, odwagi (czy jak to nazywa Damon – głupoty :P),niż z siły fizycznej, chociaż w tym elemencie jest również dobra. Podobało mi się jej monologi wewnętrzne. Cieszę się, że autorka nie zrobiła z niej zimnej maszyny. Dziewczyna ma swoje demony, ale również dużą empatię, zwłaszcza do dzieci. Na pewno mocno interesujący są 2 różni bohaterowie męscy: Damon i Jude. Na pewno bliżej autorka pokazała nam Damona i z początku trudno było go zaszufladkować. Taki „duży” kocur :P jego cisza czy sarkastyczne powiedzonka były fajnie wpasowane w relację z Kit. Na pewno pomiędzy tą dwójką jest silna chemia i przyciąganie. Mam nadzieję, że po „ugryzieniu” dostaniemy więcej od nich 😊 Jude to osobny przypadek. Z początku wydawało mi się, że będzie głównym rywalem, ale pod koniec chyba będzie i jest wrogiem numer 1 (po wyeliminowaniu przez Damona jego alfy). Bardzo podobała mi się scena w łazience, kiedy wtargnął w sen Kit i późniejsze jej zachowanie. Autorka świetnie to napisała. Dało się odczuć jej strach i przerażenie i czystą siłę przetrwania. Mamy w tej książce w dostatku magii, czarownic, wampirów, walki na miecze (łuk śpiewający też się znalazł),aligatorów i również „specjalnych policjantów”. Akcja mknie, że nie da się przy niej nudzić 😊 aż chce się sięgnąć po następną część 😊