cytaty z książek autora "Bernardo Stamateas"
W życiu człowieka są dwa nadzwyczajne dni: kiedy się rodzimy i kiedy odkrywamy, dlaczego - a to właśnie pasja.
Nie licz dni. Spraw, żeby dni się liczyła"
-Muhammed Ali.
Chcielibyśmy rozwiązać wszystkie problemy w pięć lub dziesięć minut. Ale nie da się. Dlaczego ? Dlatego, że w tak ograniczonym czasie nie ma możliwości, by się nad nimi pochylić i spróbować zrozumieć, o co chodzi. Ciągle brak czasu, stale odczuwamg jego presje. Przeświadczenie o konieczności życia tu i teraz, korzystaniu z każdej chwili sprawia, iż żyjemy w nieustannym pośpiechu.(...) Co będzie potem - nieważne, teraz nie ma czasu. ".
Mamy skłonność nie podejmować ryzyka, gdyż boimy się tego, co nieznane, lecz w rzeczywistości strach przed nieznanym jest strachem przed utratą tego, co znane.
Jeśli upadniesz siedem razy, podnieś się za ósmym.
Nie chodzi o to, by nie cierpieć, lecz o to, by ból był drogą. On nie jest studnią, jest drogą do przebycia".
Wielokrotnie płacz jest przejawem tego, że pozostał jeszcze jakiś nierozwiązany problem lub otwarta rana".
Cierpienia nie można wyjaśnić, jest częścią życia ludzi. To my musimy znaleźć sens w naszym bólu, żeby móc przekształcić go w taki sposób, aby nie stał się gniewem czy głęboką depresją, która w rezultacie wpędzi w nas chorobę".
Z każdej sytuacji możemy zawsze wydobyć cos, co obróci się w dobro, czy to dla nas samych, czy też dla tego, kto tego potrzebuje".
Nie wybaczyć temu, który mnie skrzywdził, to jakby prowadzić go wszędzie ze sobą 'przykutego kajdankami'(...)'.
Wszystko zależy od nastawienia. Nastawienie to cos najpotężniejszego, co mamy. To sposób reagowania wobec życiowych sytuacji".
Najszczęśliwszym człowiekiem na świecie jest ten, który potrafi uznać zasługi innych i potrafi cieszyć się cudzym dobrem, jakby było jego własnym.
Orły latają wyżej. Kruki zawsze będą chciały ci dokuczyć, a wtedy wzleć jeszcze wyżej. Kruki mogą wzbić się na określoną wysokość, nigdy jednak nie zdołają osiągnąć pułapu orłów. Kiedy nadejdą ci, którzy będą chcieli zawrócić cię z drogi, wzleć wyżej, miej jeszcze większe marzenia, idź dalej, sięgaj po więcej.
Z każdego dnia uczyń święto i niczego nie chowaj na jutro.
Powiedz mi, ile bólu zniesiesz, a powiem ci, ile zwyciestw odniesiesz.
[...]
Kiedy cię krytykują, oceń, czy to, co mówią, jest prawdą, czy fałszem. Jeśli to prawda, posłuchaj, bo to pomoże Ci się rozwijać. Jeśli to kłamstwo, nie zwracaj na to uwagi.
[...]
Nie możesz zmienić tego, dokąd poszedłeś, ale możesz zmienić to, dokąd zmierzasz.
[...]
Skrzypek gra utwór. Kiedy kończy, wszyscy w pomieszczeniu biją brawa, ale w jednej z lóż znajdują się cztery osoby, które nie biją braw. Co może zrobić skrzypek?
Trzy rzeczy:
A. Spojrzeć na tych, którzy klaszczą, i ignorować tych, którzy nie klaszczą.
B. Spojrzeć na tych, którzy nie klaszczą, i zignorować tych, którzy klaszczą.
C. Cieszyć się tymi, którzy klaszczą, i „kątem oka” patrzeć na tych, którzy nie biją braw, i potraktować ich jako motywację do dalszego rozwoju.
[...]
Musisz pracować nad sobą, aby doskonalić się każdego dnia.
Pamiętaj, synu, na świecie nie ma ani jednego miasta, w którym wystawiono by pomnik krytykowi".
,,Niepokój nie wyczerpuje jutrzejszych trosk, a jedynie wyczerpuje dzisiejsze siły.
W ciągu naszego życia wszyscy będziemy musieli przejść cztery etapy. Każdy z nich jest niczym podróż pociągiem - gdy dojeżdżamy do określonej stacji, podróż ta się kończy (...).
Pierwsza to stacja dzieciństwa. Kiedy dzieciństwo się kończy, musimy wysiąść i wsiąść do pociągu, który dowiedzie nas do drugiej stacji w życiu, którą jest młodzieńczość. (...) Trzeci etap życia obejmuje młodość i dorosłość (...). Następnie spotykamy się z czwartym etapem, starością".
Ludzie zwykle trzymają się przeszłości, bólu, zajęci wskazywaniem palcem porażki, błędu. Nie pozwól, by ta gorycz nad tobą zwyciężyła, odsuń ją na bok i wzmacniaj się wiarą w Boga".
Śmierć zabiera ukochaną istotę, lecz nigdy wspomnienia. Miłość i wspomnienia są wieczne".
Stopień zadowolenia z siebie będzie proporcjonalny do poczucia, że ma się kontrolę nad życiem.
Frustracja stanowi poczucie klęski i rozczarowanie, które pojawiają się, gdy nie zostaje spełnione jakieś pragnienie albo nie zostaje zaspokojona jakaś potrzeba.
Nie lubimy podejmować ryzyka, ponieważ znamy ludzi, którzy je podjęli i nie powiodło się im.
Gniew skupiony na ludziach jest napięciem, jednak gniew skupiony na rozwiązaniu jest rozwojem.