Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najprawdziwszy dokument epoki. Zdjęcia robione w ogniu walki, często na pierwszej linii, cudem ocalałe z hekatomby, jaką Niemcy zgotowali miastu. I są jak to miasto - poszczerbione, spękane, z wypalonymi dziurami. Przy przeglądaniu tego albumu zbędny jest jakikolwiek komentarz, bo wszystkie fotografie doskonale mówią same za siebie tak treścią, jak i formą. Zdjęciom towarzyszą powstańcze wiersze, splatające całość w nierozerwalny węzeł radości i dumy z chwycenia za broń, ale i goryczy wielkiej ofiary krwi. I to wśród tych najmłodszych, bo na zdjęciach przewija się wiele nastoletnich twarzy, często pogodnych i roześmianych mimo marnych perspektyw powstańczego zrywu. Album wręcz obowiązkowy dla warszawiaków - żeby pamiętali.