Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozycja dobra, niestety jedna gwiazdka mniej, za korektę. Nie oceniam książek historycznych, ale tutaj to bardziej taka autobiografia autora, dużo wiadomości z życia uzupełnionych danymi historycznymi. Książka jest osobistym podsumowaniem czasów, w których pisarz żył. Zaczyna się od czasów drugiej wojny światowej po czasy współczesne. Mamy też fragmenty wyjaśniające opisywane wydarzenia z punktu widzenia historii. Autor nie jest typowym Polakiem tamtych czasów, chociaż jego zachowanie odzwierciedla to, co Polacy wtedy robili: wyjazdy na saksy, emigracja zarobkowa, próby założenia własnego interesu, współpraca z obywatelami zgniłego zachodu. Widać, że pisarz miał urozmaicone życie, które w sposób dość ciekawy opisał. Dla czytelników wartościowe będą opisy wydarzeń dotyczących zmian gospodarczych, politycznych i społecznych. Mamy, więc czasy stalinizmu, socrealizm, strajki, saksy, handel zagraniczny, także odbudowę kraju, zabawy podwórkowe, modę, pisarzy, wiersze, bikiniarzy, badylarzy …. Mnie najbardziej zaciekawiły fragmenty o Lisieckim, pedagogu, założycielu ognisk, w których wyrabiano poczucie dumy i godności, poszanowanie pracy, kształtowanie postaw patriotycznych, miłości do ojczyzny i do otaczającej nas przyrody. Na pierwszym miejscu stawiano rozum w wychowaniu dziecka, potem miłość – czuję, że z chęcią bym tam pracowała. Niestety wydawnictwo nie popisało się korektą, dużo literówek, gramatycznych błędów, brakujących przyimków. Nie jestem specjalistą, co do miejsc i czasów opisywanych przez autora, ale LOK to Liga Obrony Kraju, nie Ochrony. Dla mnie zupełnie niepotrzebne są fragmenty, w których autor odnosi się do czasów współczesnych, widać tutaj emocjonalne wypowiedzi, tak samo jak ostatni rozdział, wystarczyłyby informacje tak jak autor zaznaczył do czasów 1989 roku. Podejrzewam, że autor chciał potwierdzić swoją tezę, że to, co się działo w czasach PRL-u dzieje się obecnie: afery, zamiatanie pod dywan, partyjność, zakłamanie. Jeszcze jedna rzecz mnie uwierała, podczas czytania: Homicki co pewien czas zaznaczał, że o tym już pisał, albo, że o tym będzie w następnym rozdziale, nie ukrywam dla mnie, jako czytelnika te informacje są niepotrzebne, sama umiem to poszukać.