Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antoni Pietkiewicz (pseud. Adam Pług) (ur. 23 października 1823 w Zamościu (obecnie na Białorusi),zm. 2 listopada 1903 w Warszawie) – pisarz polski i dziennikarz. W latach (1858-1862) kierownik szkoły męskiej w Żytomierzu. Za udział w organizacji powstańczej został zesłany do Owrucza. Po powrocie został nauczycielem domowym na Podolu. W latach (1864-1866) więziony w Kijowie. Od 1875 przebywał w Warszawie. Redaktor "Kłosów" (1875—1890),"Wielkiej Encyklopedii Powszechnej Ilustrowanej" (1891—1903),"Wędrowca" (1894—1899). Współpracownik różnych czasopism warszawskich i wileńskich. Tłumaczył utwory W. Hugo i Szekspira. Tworzył powieści społeczno-obyczajowe, opowiadania i gawędy pisane wierszem. Ogłosił kilka zbiorów poezji: "Rodzinny zagon" (1854, 3 tomy),poematów: ("Sroczka" 1867) i powieści: (główny jego utwór "Duch i krew" 1859, 2 t., II. wyd. 1897; "Oficjalista" 1866—1867),oraz "Bakałarze" (1875). Ponadto życiorysów Syrokomli (1862),Kraszewskiego (1880),Odyńca (1885),Deotymy - Jadwigi Łuszczewskiej (1900). Cieszył się dużą popularnością w świecie literackim Warszawy.