Jesteśmy społecznością, która kocha książki

po mgle ścian
lodowej klamce
drzwi kamiennych
pełzając cieniem
przenikając szyby
nocnych okien
posuwa się
myśl...

najbardziej lubię jechać na tamten świat
rowerem
nie słyszę silnika i niejasnego szumu mijanych barw
pobocza nie migają nieokreślone
prowadzę osobiste odliczanie
do tablicy „Gmina Bojanów wita”...

skakała w kaloszach po żółtych kałużach
przebierała paluszkiem po fioletowych źdźbłach
kręciła piruety błękitną parasolką...

uśmiech na jego twarzy
śliska cerata kuchennego stołu na palcach



– Heniu! Woda się zagotowała.
– Wiesiu! Chodźmy już...

jedna niezauważalna chwila
gdy rzęsy chcą
pocałować usta...

krzyczące guziki przez 70 lat
powiększyły się do
rozmiarów prawdy...

wlać do szklanicy dłoni
i na gorąco spożywać
bez przepity czy zagrychy
bez umiaru upić się
własnego słońca promieniami...