Najnowsze artykuły
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant1
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
- ArtykułyByliśmy na premierze „Prostej sprawy”. Rozmowa z Wojciechem ChmielarzemKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyStrefa mrokuchybarecenzent0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Joanna Polis
1
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttps://web.facebook.com/innaperspektywa.jp/
7,4/10średnia ocena książek autora
26 przeczytało książki autora
75 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Barbara Rosiek Inna Perspektywa
Barbara Rosiek, Joanna Polis
7,4 z 19 ocen
99 czytelników 7 opinii
2016
Najnowsze opinie o książkach autora
Barbara Rosiek Inna Perspektywa Barbara Rosiek
7,4
Śmierć Barbary Rosiek w kwietniu 2020 roku jakoś mnie ominęła. Przypadkiem trafiłem na wywiad-rzekę z autorką "Pamiętnika narkomanki", i ogromnie się rozczarowałem.
Przede wszystkim zadająca pytania, Joanna Polis, cierpi na dysleksję, dysgrafię i dysortografię. Nikt na 4 stronie z informacjami o wydaniu nie przyznał się do korekty, podejrzewam więc o to panią Polis. Oprócz bardzo kanciastej konstrukcji, męczącego i paskudnego stylu, braku gramatyki w wielu miejscach, znalazłem kilkanaście błędów ortograficznych! To skandal, by książka mogła być tak wypuszczona w świat. Inna sprawa, że Mawit Druk nie jest jakimś znanym wydawnictwem... Wyszło to jakoś po amatorsku, w drugim obiegu; nawet nie podano nakładu. I tak mamy w treści "kucie" się zamiast kłucia, "alkoholiźmie" zamiast alkoholizmie, imię pisane małą lierą, "w prawdzie" pisane rozdzielnie, "z tymże" zapisane jako "z tym, że", "z przed" zamiast sprzed, kilka uciętych "ogonków" od ą czy ę, kilka zjedzonych literek; dowiadujemy się też, że książka może być komuś "zatytułowana", a nie zadedykowana, oraz że narkotyki można "zaszywać"...
Najbardziej szalona i tak jest interpunkcja... Przecinki są stawiane dokładnie w tych miejscach, gdzie nie powinny, i na odwrót - tam, gdzie powinien stać znak przestankowy, brakuje go. To samo z kropkami - często trzy zdania są zapisane ciągiem w jedno, nawet nie oddzielone myślnikami czy przecinkami. Bardzo źle czyta się przez to książkę. Fatalna forma w całości zabiła treść.
Ta z kolei też fenomenalna nie jest. Pytania zadawane Rosiek są banalne, a odpowiedzi bohaterki wciąż się powtarzają, gada wciąż to samo. Trochę opowieści o książkach, jak i czemu powstały, trochę niepublikowanych tekstów i zdjęć, i dużo megalomanii i egocentryzmu. Rosiek była dużym dzieckiem, świat kręcił się wokół niej. Dziwna książka, nie wiem, po co wyszła. Niedopracowana, źle wydana, jakaś taka na kolanie robiona. Mnóstwo w niej chaosu, błędów, a treść wnosi niewiele do czegokolwiek.
AKTUALIZACJA: po opublikowaniu tej opinii autorka, p. Polis, napisała do mnie histeryczną wiadomość na LC z pretensjami i głębokim żalem. Uważam to za bardzo nieprofesjonalne i żenujące. Ponadto autorka sama.sobie przyznała 10/10*. Obniżam ocenę z 2* na 1*. Szkoda że nie ma skali ujemnej. Proszę omijać tę panią z daleka.
Barbara Rosiek Inna Perspektywa Barbara Rosiek
7,4
„LUBIĘ DRAŻNIĆ MEGO CZYTELNIKA, DOBRZE SIĘ TU BAWIĘ.
I NIECH TAK POZOSTANIE.
KOCHAM MOJE WEWNĘTRZNE SPRZECZNOŚCI.
KTO TAK NAPRAWDĘ SIĘ W TYM POŁAPIE,
KIEDY SAMA ZACIERAM GRANICE JAWY I SNU,
SZALEŃSTWA I ROZKOSZY.”
Barbara Rosiek – inaczej Baśka eR. Znana przede wszystkim ze swojej debiutanckiej książki Pamiętnik narkomanki z 1985 r., który mimo wielu lat jest w dalszym ciągu inspiracją dla nowego pokolenia. Baśka eR. opisuje historię życia nastolatków szukających akceptacji w narkotykach. Porusza ważne tematy, które w okresie głębokiej komuny były tematami taboo. Autorka wiedzę czerpała ze swojego kilkuletniego uzależnienia od substancji psychoaktywnych.
Książka Barbara Rosiek. Inna Perspektywa jest zbiorem rozmowy z autorką Pamiętnika narkomanki, przeplataną cytatami z jej dzieł oraz tekstów i zdjęć nigdy dotąd niepublikowanych. Ogromnym plusem jest wywiad nie tylko dotyczący książek Rosiek, ale przede wszystkim ukazujący autentyczną sylwetkę kobiety. Kobiety zmagającej się nie tylko z narkomanią, ale również uzależnieniem od alkoholu i leków oraz doświadczonej chorobami (depresją, schizofrenią, nowotworem),z którymi walczyła i walczy w dalszym ciągu. Ten bagaż pokazuje czytelnikowi jak wiele trzeba mieć odwagi i siły, aby stanąć na nogi i podnieść czoło do góry. Może być lekcją pokory dla nastolatków i dorosłych.
„NIE JESTEM SCHIZO, KTÓRA PISZE. JESTEM POETKĄ, KTÓRA CHORUJE NA SCHIZO.”
Dla mnie osobiście poruszające w wywiadzie były tematy dotyczące jej cierpienia emocjonalnego i braku chęci do życia, które kończyły się próbami samobójczymi i śmiercią kliniczną. Ważnym wątkiem również jest temat gwałtu i traumy jaką przeżywa kobieta.
„WEDŁUG MNIE SAMOBÓJSTWO TO ROBIENIE ZA BOGA.
TO KLĘSKA, KTÓRA ZABIERA MIŁOŚĆ I WIARĘ W SIEBIE.
TO RZWIĄZANIE, KTÓREGO NIGDY NIE POWINNO BYĆ.
TO HANIEBNY SZANTAŻ WOBEC NAJBLIŻSZYCH.
TO SKRAJNA SAMOTNOŚĆ W DEPRESJI.”
Jako psycholog muszę również odnieść się do poruszanych treści dotyczących zagadnień z psychologii. Pani Rosiek ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim, pracowała w szpitalach oraz prywatnie z klientami. Z tego co przeczytałam dużo nawiązuje do psychoanalizy, poruszając w książce pojęcia, z którymi czytelnik może mieć problem. Dodatkowo w odpowiedzi na jedno z pytań Pani Joanny odnośnie książki Byłam schizofreniczką Rosiek używa pojęcia „matki schizofrenogennej”, które zostało szybko wycofane, gdyż nie potwierdzały tego żadne badania empiryczne.
Jestem pozytywnie zaskoczona całą publikacją, w której dziennikarka nie tylko przybliżyła mi życie Barbary Rosiek, ale również jej bestselerów: Kokaina, Byłam schizofreniczką, Alkohol, prochy i ja, W poszukiwaniu ducha, Pogranicze Chleba, Życie w hospicjum, Oddział otwarty (czytałam) i w końcu trylogia: Ćpunka (recenzja tutaj),Skazana i Anka Pióro. Dodatkowo zainteresowała mnie proza Rosiek, po którą chętnie sięgnę.
Książka wymaga od czytelnika refleksji dzięki naprawdę trudnym i istotnym pytaniom Joanny Polis. Czytając ją wierzę w autentyczność Barbary Rosiek. Przez całą lekturę czułam jej cierpienie i doznałam jej sukcesu.
„PRZEMOC WOBEC CIAŁA ZABIJA TEŻ DUSZĘ.”
Obecnie Rosiek jest pisarką, poetką i psychologiem klinicznym. Jak możemy przeczytać w rozmowie z dziennikarką Joanną Polis – Baśka eR. „wygrała najważniejszy maraton w życiu” i odrodziła się ponownie wolna od nałogu.
„MOGŁAM W KOŃCU POWIEDZIEĆ (…)
– NAZYWAM SIĘ BARBARA ROSIEK, JESTEM POETKĄ, PROZATORKĄ, PSYCHOLOGIEM KLINICZNYM.
TEGO JUŻ NIKT NIE MÓGŁ MI ODEBRAĆ.”
Książkę serdecznie polecam osobom zainteresowanym wszelkimi rodzajami uzależnień oraz szukającym nadziei na wyjście z nałogu, a także specjalistom. Dla fanów Baśki Rosiek jest obowiązkowym dopełnieniem jej wizerunku.