Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rumuński twórca literatury dziecięcej i młodzieżowej i pamiętnikarz.
Urodził się jako pierwszy syn chłopskiej rodziny z północnej Mołdawii.
Matka chciała by został księdzem, więc uczył się w szkole klasztoru Socola w Jassach. Swoje dzieciństwo, a następnie podróże za nauką stały się po latach podstawą jego najważniejszego dzieła: Wspomnień z dzieciństwa.
W 1858 zakończył studia i ożenił się, a następnie został wyświęcony na diakona. Sześć lat później znów rozpoczął naukę, chcąc zostać nauczycielem; po roku studiów zaproponowano mu posadę asystenta nauczyciela w szkole przy cerkwi; równocześnie współpracował przy tworzeniu podręczników do nauki pisania i czytania w szkołach podstawowych. Konflikt z przełożonymi parafii, do której był przypisany i nazbyt świeckie rozrywki (m.in. uczęszczał do teatru, a także zabawiał się strzelaniem do gawronów na klasztornym podwórcu) spowodowały, że został zawieszony w prawach diakona i nauczyciela. Kupił wtedy mały, chłopski dom na obrzeżach miasta (obecnie izba pamięci pisarza),gdzie (porzucony przez żonę) mieszkał z małym synem, a utrzymywał się ze sprzedaży tytoniu.

W 1875 poznał szkolnego inspektora, a prywatnie – wybitnego poetę – Mihaia Eminescu, który zachęcił go do pisania. Eminescu, wyrafinowany intelektualista, był przeciwieństwem słabo wykształconego Creangi, w którym dostrzegł jednak samorodny i autentyczny geniusz. Zachęcił go do pisania i wprowadził do koła literackiego Junimea.

Cechą pisarstwa Creangi było opisywanie realistycznego świata prostych ludzi, ale wykorzystanie baśniowych schematów opowieści.