Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kocham moje miasto miłością bezwarunkową. Znam jego historię i topografię. Nie znaczy to jednak, że jestem bezkrytyczna wobec niego. Ale to nasze sprawy wewnętrzne i nie będziemy tego upubliczniać :). Ta książka składa się z dwu części: tekstu, w którym znajdziemy opis historii Wildy od jej powstania do czasu przed drugą wojną światową oraz zbioru fotografii z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Pierwsza część zdecydowanie za krótka, dlatego gwiazdka mniej. Druga natomiast to tekst bez tekstu, ale możemy go czytać jak opowieść o tamtych czasach. Monochromatyczne zdjęcia w klasycznym już dziś odcieniu sepi chwytają za serce. To kronika tamtych czasów, a szczególnie tamtego społeczeństwia. Zatrzymane w kadrze ulotne chwile mówią bardzo wiele. Patrząc na twarze i postawy można niemal próbować charakteryzować bohaterów fotografii. Nijak to się ma do dzisiejszego selfie. Cudowna podróż w czasie i przestrzeni. W tamtym czasie moi przodkowie zamieszkiwali Wildę, zatem jest to też podróż sentymentalna. Widzę Wildę, jaką oni znali. Dziś ta podupadła po II wojnie światowej dzielnica podnosi się i dane jest jej drugie życie. Sporo jeszcze do zrobienia. Ale przecież nie od razu... Gorąco polecam.