Tomasz Żaglewski

NIE BĄDŹ WIDZEM PIKNIKOWYM „Straszne czasy i superbohaterowie idą w parze jak brud i mydło.” Grant Morrison „Kinowe uniwersum superbohaterów” to rzeczowa analiza współczesnego filmu komiksowego, która dostarcza narzędzi do interpretacji tego zjawiska i wyjaśnia fenomen jego popularności we współczesnym kinie. Czytelnikom komiksów i fanom filmów superbohaterskich lektura książki Tomasza Żaglewskiego pomoże uporządkować teoretyczną wiedzę, dzięki czemu staną się bardziej świadomymi odbiorcami filmu komiksowego, który w ostatnich latach przestał być jedynie płytką rozrywką, daleko wykraczając poza poziom „prymitywnego” kina popularnego. Ja skorzystałam z tej okazji z przyjemnością. (...) Jeszcze na początku XXI wieku miłośnicy filmowych adaptacji komiksów mogli obejrzeć co najwyżej jedną wysokobudżetową produkcję rocznie. W roku 2016 premierę miało aż sześć adaptacji popularnych tytułów komiksowych. Skąd taka niezwykła popularność kina komiksowego w ostatnich latach? Wśród badaczy powszechnie panuje przekonanie, że „niepewne czasy globalnego terroryzmu odpowiadają w największym stopniu za wciąż powracającą potrzebę obcowania z narracjami superheroicznymi”. Nie bez znaczenia są również aspekty ekonomiczne, związane z korporacyjnymi przeobrażeniami dwóch największych dostarczycieli superbohaterskich historii – DC i Marvela, a także rozwój cyfrowych efektów filmowych, umożliwiający filmowym adaptacjom osiągnięcie pożądanej wierności komiksowym oryginałom. Kinowe Uniwersum Marvela stało się prawdziwym fenomenem kulturowym. Tomasz Żaglewski uważa, że termin uniwersum jest kluczowy dla zrozumienia współczesnego filmu komiksowego. Ekspansywnym komiksowym uniwersom dała początek idea krzyżujących się ze sobą losów zazwyczaj niezależnie istniejących postaci, z kolei pomysł współdzielonych rzeczywistości otworzył drogę do przemiany uniwersum w multiwersum. (...) Tomasz Żaglewski proponuje własną, bardzo ciekawą interpretację najważniejszych cech formalno-odbiorczych uniwersum, wprowadzając pojęcie trójkąta uniwers-alnego, opartego na trzech kluczowych elementach: gatunkowej hybrydyzacji/fraktalizacji, paratekstualności oraz transmedialności. Rozdziały poświęcone drobiazgowej rekonstrukcji fikcyjnego uniwersum w oparciu o model trójkąta uniwers-alnego uważam za najlepszą część książki. To wnikliwa i pełna interesujących spostrzeżeń analiza, która wyczerpująco opisuje fenomen komiksowo-filmowych uniwersów. Nareszcie poczułam, że zaczyniam ogarniać dotychczasowy chaos, co stało się źródłem prawdziwej czytelniczej satysfakcji. „Kinowe uniwersum superbohaterów” poleciłabym wszystkim tym, którym nie wystarcza rola biernego odbiorcy i konsumenta popcornu. Zapewniam, że po lekturze tej książki przyjemność płynąca z oglądania kolejnych filmów komiksowych będzie jeszcze większa. Ich postępująca złożoność wymaga bowiem od widza orientacji w komiksowo-filmowej mitologii i terminologii, która powoli staje się rodzajem fundamentalnej popkulturowej etykiety. “Kinowe uniwersum superbohaterów” Tomasza Żaglewskiego będzie do niej idealnym wprowadzeniem. Cała recenzja: https://zapiskinamarginesie.pl/2017/08/17/nie-badz-widzem-piknikowym/