Gdy talibowie przejęli kontrolę nad doliną Swat w Pakistanie, jedna dziewczynka odważyła się im sprzeciwić. Malala Yousafzai podjęła walkę o swoje prawo do nauki.

We wtorek dziewiątego października 2012 roku, w wieku piętnastu lat, niemal zapłaciła za to najwyższą cenę. Gdy wracała ze szkoły, postrzelono ją w głowę z bliskiej odległości. Wydawało się, że nie przeżyje. Ale cudem wyzdrowiała i los rzucił ją z dalekiej wioski w północnym Pakistanie do siedziby ONZ w Nowym Jorku. Szesnastoletnia Malala stała się symbolem pokojowego protestu i najmłodszą w historii laureatką Pokojowej Nagrody Nobla.

Książka „To ja, Malala”, napisana w duecie z brytyjską dziennikarką Christiną Lamb, to niezwykła opowieść o rodzinie dotkniętej piętnem terroryzmu; o walce o prawo dziewcząt do nauki; ojcu, który będąc właścicielem szkoły, zaszczepił w córce zamiłowanie do wiedzy, i odważnych rodzicach, którzy w społeczeństwie, gdzie na pierwszym miejscu stawia się synów, nade wszystko ukochali córkę.

10 października 2014 przewodniczący Komitetu Noblowskiego ogłosił Malalę laureatką Pokojowej Nagrody Nobla.  W uzasadnieniu napisano: Mimo młodego wieku Malala już walczyła przez kilka lat o prawo dziewcząt do edukacji i na swoim przykładzie pokazała, że dzieci i młodzież także mogą przyczynić się do poprawy swojej sytuacji. Robiła to w bardzo niebezpiecznych okolicznościach. Nastolatka została nazwana "główną orędowniczką prawa dziewcząt do edukacji".

Polskie tłumaczenie książki „To ja, Malala” ukazało się w styczniu 2014 roku nakładem wydawnictwa Prószyński Media.

źródło: materiały prasowe