Brytania 55-54 p.n.e.

Książka pod względem formy jest inna niż pozostałe HBeki z tej serii. Wcześniej dany autor, nie wytłuszczał poszczególnych elementów, np. biografia Cezara, tylko "wprasowywał" to w tekst. Czy o źle? Nie, jak kto woli. Plusy za nagromadzenie większej ilości przemyśleń o powodach wyprawy do Insula Albionum. Trzeba przyznać, że średnio mu poszło. Pierwsza wyprawa była fiaskiem, głównie ze względu na kiepską organizację (np. statki) i małe siły. Mimo że zdobył przyczółek to z uwagi na porę i uszkodzenia floty musiał wracać. Druga, poszła już lepiej. Większe siły pozwoliły na trochę dłuższy pobyt i pokonanie Brytów, chcących pozbyć się najeźdźcy z Wyspy. Marzenie o podoju, Cezar jedynie zapoczątkował.

Książka pod względem formy jest inna niż pozostałe HBeki z tej serii. Wcześniej dany autor, nie wytłuszczał poszczególnych elementów, np. biografia Cezara, tylko "wprasowywał" to w tekst. Czy o źle? Nie, jak kto woli. Plusy za nagromadzenie większej ilości przemyśleń o powodach wyprawy do Insula Albionum. Trzeba przyznać, że średnio mu poszło. Pierwsza wyprawa była...

Solidny habek, aczkolwiek miałem wrażenie że nieco rozwleczony.

Solidny habek, aczkolwiek miałem wrażenie że nieco rozwleczony.

Bardzo fajnie się czyta. Autor nie rozwleka się niepotrzebnie. Ukazane jest tło i geneza wypraw Cezara do Brytanii. Historia wartko posuwa się do przodu, towarzyszymy legionistom w kampanii galijskiej (skrótowo) i potem to już tylko przygotowania do inwazji i desant na plaży tajemniczej (dla Rzymian) wyspy.

Książka przyjemnie zgrała mi się z serialem "Rzym" z HBO.

Na minus jedynie potknięcia redakcyjne. Miałem wrażenie, że ktoś tu nie przyłożył się do uważnego sprawdzenia tekstu, stąd kilka błędów językowych, składniowych.

Bardzo fajnie się czyta. Autor nie rozwleka się niepotrzebnie. Ukazane jest tło i geneza wypraw Cezara do Brytanii. Historia wartko posuwa się do przodu, towarzyszymy legionistom w kampanii galijskiej (skrótowo) i potem to już tylko przygotowania do inwazji i desant na plaży tajemniczej (dla Rzymian) wyspy.

Książka przyjemnie zgrała mi się z serialem "Rzym" z HBO.

Na...

Wrażenia z BRYTANII 55-54 P. N. E ( uwaga Spoilery! ;) )

No i jestem świeżo po kolejnym habeku, więc kilka słów...

Brytanię szczerze polecam, czyta się ją praktycznie jednym ciurkiem, nie idzie się oderwać, pod tym wzdlędem wypada dużo korzystniej od Masalii tegoż autora, która nie była zła, ale jednak potrafiła zmęczyć. Spotkałem się z zarzutami, że pisze zbyt literacko, ale nie widzę tutaj fragmentów, które by nie pasowały do tego typu pracy. Ba, wolę gdy w lekturze mam do czynienia z pasją, duszą, nawet humorem, ot, 'śladami' człowieczeństwa w tekście, czegokolwiek by ta praca nie dotyczyła, niż czytać bezosobowe faktografie. Ktoś przyczepił się też do rzekomej dużej liczby literówek, czego absolutnie nie zauważyłem, choć wyłapałem jeden kuriozalny efekt pracy chochlika wink.gif
Natomiast jeślibym sam miał szukać minusów to przyczepiłbym się powtórzeń, których zresztą jest tutaj mniej niż w wielu innych pracach, ale i tak kłują w oczy. Tzn to, że autor dwa razy wylicza ilu legionistów mieściło się w namiocie można wybaczyć, bo i między tymi dwoma momentami jest sporo tekstu. Gorzej gdy autor zaczyna się powtarzać co kilka zdań, szczególnie pod koniec książki, a to o tym jaki to Cezar byl racjonalny itp. Cały ostatni rozdział jest zresztą w sumie takim niepotrzebnym powtórzenie, niby podsumowaniem, tego co już czytelnik już dawno kilka razy się dowiedział i sobie przyswoił wink.gif
Zaliczyłem też niekontrolowany opad szczeny widząc przypis na... uwaga uwaga... półtorej strony, tak że aż zajął miejsce na właściwy tekst.
Problematyczna może być także podwójna datacja, na którą autor się uparł, a która dla mnie tworzyła tylko niepotrzebny chaos.
Być może wielu czytelnikom nie spodoba się dosyć długie wprowadzenie - podbój Galii przez Cezara i historia Brytów do chwili najazdu. Niektórzy pewnie woleliby gdyby od razu przeszedł do meritum, choć mi, jako 'zielonemu' w tych tematach, przypadły te rozdziały jak najbardziej do gustu.
To czego mi brak, to brak odpowiedzi na pewne pytania, albo brak inicjatywy autora by rozwinąć pewne fragmenty tekstu. Np dużo miejsca poświęca brytońskiemu sprzymierzeńcowi Cezara, nawet ileś razy powtarzając się jakąż był ten człowiek dla Rzymian gwiazdką z nieba... Siłą rzeczy liczyłem więc, że dowiem się coś niecoś o dalszych losach tego delikwenta, w sensie o tym co działo się z nim po odwrocie Cezara, ale autor jakby o nim zapomniał.
W podsumowaniu, zamiast niepotrzebnych powtórzeń, mógł z kolei zastanowić się nad tym czy Cezar mógł zostawić jakieś siły w Brytanii, by utrzymać przyczółek, tego jednak brak.
Tak samo nic nie mówi o dalszych losach rzymskich obozów, o tym czy zostały zniszczone przed ewakuacją, czy pozostawiono je za plecami nienaruszone.
Najważniejsza bitwa całej wyprawy, ta po której koalicja Brytów się rozpadła, opisana jest z kolei jakoś od niechcenia, tak że nie wiadomo za cholerę o co w niej chodziło, ot, kilka zdań i tyle, i nie chodzi tu o ewentualny brak źródeł, ale o samo podejście autora, który w tym momencie wyraźnie musiał mieć zniżkę formy.
Brak także podsumowania strat w toku kampanii, tak po jednej jak i drugiej stronie. Ot, autor ileś razy wspomina, że straty to Rzymian to Brytów były duże lub żadne, ale konkretów brak, choć mógłby hipotetycznie ocenić ilu legionistów nigdy nie wróciło z obu wypraw.
To kontrastuje z faktem, że skrupulatnie zajmuje się dla odmiany liczbą okrętów Cezara przy pierwszej i drugiej wyprawie.
Cieszą za to oczywiście mapy, które może nie są jakieś szał owe, ale mogłyby posłużyć za wzór wielu innym piszącym wink.gif

Wrażenia z BRYTANII 55-54 P. N. E ( uwaga Spoilery! ;) )

No i jestem świeżo po kolejnym habeku, więc kilka słów...

Brytanię szczerze polecam, czyta się ją praktycznie jednym ciurkiem, nie idzie się oderwać, pod tym wzdlędem wypada dużo korzystniej od Masalii tegoż autora, która nie była zła, ale jednak potrafiła zmęczyć. Spotkałem się z zarzutami, że pisze zbyt...

Kampania Juliusza Cezara przeciw mieszkańcom Brytania w postaci dwóch inwazji na wyspę stanowi treść tego HB-ka. I choć obie wyprawy dzieli kilka miesięcy, to jednak można je potraktować łącznie. Autor przedstawił ogólną sytuację imperium, umiejscowił w dziejach republiki osobę Juliusza Cezara, krótko zapoznał z dziejami wojen w Galii, podał genezę wypraw na Tajemniczą Wyspę, wreszcie przedstawił obie strony konfliktu nie tylko z perspektywy politycznej, ale także militarnej, podając informacje o uzbrojeniu i taktyce wojennej. Zaprezentowane zostały obie wyprawy, także ich konsekwencje, choć tylko te bezpośrednie. Na to trzeba jeszcze nałożyć warstwę naukową w postaci przypisów i mamy całkiem niezły tom serii. Ze nie idealny - o tym świadczą literówki i momentami zbyt literacki sposób pisania. Wydaje się jednak, że to mankamenty niezbyt poważne, dlatego można je darować. Wątpliwości budzi oparcie się na głównym źródle, czyli dziele Cezara "O wojnie galijskiej" w sposób chyba za mało krytyczny. Za to indeksy wpływają na poprawę oceny. Wreszcie mapy - te są zaskakująco dobre, biorąc pod uwagę mało precyzyjne zapisy w źródłach. W rezultacie mogę ocenić książkę Romanowskiego jako bardzo dobre opracowanie popularnonaukowe.

Kampania Juliusza Cezara przeciw mieszkańcom Brytania w postaci dwóch inwazji na wyspę stanowi treść tego HB-ka. I choć obie wyprawy dzieli kilka miesięcy, to jednak można je potraktować łącznie. Autor przedstawił ogólną sytuację imperium, umiejscowił w dziejach republiki osobę Juliusza Cezara, krótko zapoznał z dziejami wojen w Galii, podał genezę wypraw na Tajemniczą...

Dla zainteresowanych

Dla zainteresowanych

Dobra, konkretna lektura przybliżająca tamten okres historyczny.

Dobra, konkretna lektura przybliżająca tamten okres historyczny.