Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Ze szczurzego ogona można uzyskać doskonały środek wymiotny. Należy go wysuszyć, utłuc w moździerzu, rozcieńczyć trzema częściami wody i podać choremu, a następnie powiedzieć, co to było.

Ze szczurzego ogona można uzyskać doskonały środek wymiotny. Należy go wysuszyć, utłuc w moździerzu, rozcieńczyć trzema częściami wody i podać choremu, a następnie powiedzieć, co to było.

Żonka obudziła kuchenne służące o dwa łuczywa wcześniej niż zwykle, a one zabrały się do pracy, szeptem wyklinając wszystkich chłopów z Saszym na czele. Jutro w Rintarze było wielkie święto - Dzień Baby. Zgodnie z legendą właśnie tego wiosennego dnia Bogini Holga obraziła się na leniwego męża i ogłosiła, że nigdy więcej palcem nie ruszy na gospodarstwie. Więc biedny Saszy musiał pchać słońce po niebie, prząść drogi i rozsiewać po ziemi dusze. Wieczorem przypełzł do małżonki na kolanach, błagając o łaskę! No więc od tamtej pory złożyło się tak, że przez jeden dzień w roku kobiety w Rintarze siedziały ze złożonymi rękoma, żeby przypomnieć mężom na kim się dom trzyma. A żeby rzeczony dom w międzyczasie nie runął, wszystkie sprawy kobiece należało zrobić zawczasu, a na dodatek upiec świąteczne ciasta i zawinąć gołąbki. Święto było po cichu nienawidzone przez obie strony, a w kolejnym dniu po nim zdarzało się tyle awantur, że dawno trzeba było nazwać go Dniem Wałka. Ale tradycja to tradycja, więc Fessa z wściekłością wyrabiała głucho cmokające ciasto, a żonka machała nożem z wyrazem twarzy rzeźnika, rozbierając główkę kapusty. Mężczyznom lepiej było nie pokazywać się im na oczy.

Żonka obudziła kuchenne służące o dwa łuczywa wcześniej niż zwykle, a one zabrały się do pracy, szeptem wyklinając wszystkich chłopów z Saszym na czele. Jutro w Rintarze było wielkie święto - Dzień Baby. Zgodnie z legendą właśnie tego wiosennego dnia Bogini Holga obraziła się na leniwego męża i ogłosiła, że nigdy więcej palcem nie ruszy na gospodarstwie. Więc biedny Saszy musia...

...Kurz! Ta dziwna substancja wiejąca ci w twarz! Zasługuje na uwagę: nie powinna się ukrywać za słowem "kurz". Czy jest to podekscytowany brud, niepotrafiący znaleźć swojego miejsca, a stanowiący samą istotę tej części świata? Czy też jest to ziemia, która pragnie wzbić się w powietrze, odciąć od samej siebie, jak umysł od ciała, jak ciało poddające się upałowi? Deszcz zdradza naturę tej substancji, kiedy brązowo-czarne jej strumyki wiją się pod stopami...".

...Kurz! Ta dziwna substancja wiejąca ci w twarz! Zasługuje na uwagę: nie powinna się ukrywać za słowem "kurz". Czy jest to podekscytowany brud, niepotrafiący znaleźć swojego miejsca, a stanowiący samą istotę tej części świata? Czy też jest to ziemia, która pragnie wzbić się w powietrze, odciąć od samej siebie, jak umysł od ciała, jak ciało poddające się upałowi? Deszcz zdradza...

O. Gołąb przeleciał. Jadłbym.

O. Gołąb przeleciał. Jadłbym.