Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajnie jak w serniku jest trochę rodzynek. Ale chyba nikt nie słyszał jeszcze o serniku serniku składającym się głównie z rodzynek z małym dodatkiem sera. Tak jest z tą książką. Ma być zabawnie bo statystyka kojarzy się z rzędami cyfr i nudą. Autorka okrasza więc swój wywód setkami, tysiącami, milionami żarcików, dowcipasków, bon motów. Bueee, jak słodziutko....

Fajnie jak w serniku jest trochę rodzynek. Ale chyba nikt nie słyszał jeszcze o serniku serniku składającym się głównie z rodzynek z małym dodatkiem sera. Tak jest z tą książką. Ma być zabawnie bo statystyka kojarzy się z rzędami cyfr i nudą. Autorka okrasza więc swój wywód setkami, tysiącami, milionami żarcików, dowcipasków, bon motów. Bueee, jak słodziutko....

Duże rozczarowanie. Mało treści dużo zdjęć. Jeżeli chodzi o treść, bo w sumie o to chodzi w książkach, to jest swoistego pamiętnik czy też dziennik autora, który notował swoje myśli w czasie wyjazdów do Australii. Jednego razu słuchał jakieś piosenki, drugiego razu kupił jakaś płytę, a innym razem z kimś się spotkał. Autor w zasadzie nie ma do przekazania żadnej ponadprzeciętnej wiedzy ani choćby refleksji na temat Australii może poza oczywistym wzdychaniem nad pięknymi krajobrazami. Z pozytywów można zauważyć, że tego typu książki czyta się błyskawicznie. Gdyby natomiast skupić się nad fotografiami to szkoda, że album został wydany w tak małym formacie.

Duże rozczarowanie. Mało treści dużo zdjęć. Jeżeli chodzi o treść, bo w sumie o to chodzi w książkach, to jest swoistego pamiętnik czy też dziennik autora, który notował swoje myśli w czasie wyjazdów do Australii. Jednego razu słuchał jakieś piosenki, drugiego razu kupił jakaś płytę, a innym razem z kimś się spotkał. Autor w zasadzie nie ma do przekazania żadnej...

Pałam sympatią do autora, którego uważam za dobrego publicystę. Niestety, im dłuższa forma tym jego działa okazują się słabsze. Pierwsza beletrystyczna książka nie zachwyciła zupełnie. Choć biorąc za poprawkę, że to debiut, dodałbym jedną a nawet dwie gwiazdki.

W skrócie:
- początek bardzo dobry - autor musi opuścić swoją obecną rodzinę tj. zonę w zaawansowanej ciąży i małym dzieckiem, aby szukać zaginionego w Afryce dorosłego syna (z poprzedniego związku),
- wątek podstawowy przeplatany jest z wątkiem sprzed wielu lat, w którym autor był też w Afryce i był jeszcze w jednym związku, z miejscową kobietą pochodzącą z dobrze ustosunkowanej rodziny i która później robi karierę,
- dochodzi lekko zaznaczony wątek dziennikarskiego śledztwa w Polsce.

Wydaje się więc, że otrzymamy ciekawy thriller z romansem w tle. No i oprócz tego problemy Afryki - może się czegoś dowiemy poza okapanymi stereotypami? A może czegoś o Polsce poza utartą wojenką, równie plemienną co w Afryce? Może jakieś głębsze wartości? A może po prostu czystą ale dobrą rozrywkę?

Niestety nic z tego.

Po drodze w miarę ciekawe afrykańskie klimaty, reszta dosyć kiepska
Nudny środek, fatalne zakończenie. Połączenie i końcowe rozwiązanie wątków na siłę. Najsłabiej chyba wypada polski wątek ze zbrodniarzem zlecającym zabijanie dziennikarzy. Wiem, takie rzeczy się zdarzają nawet w Europie, ale w tej książce wyszło to żałośnie. Po wątku romantycznym może nie oczekiwałem jakiej większej emocji. Główny wątek sensacyjny zamknięty kilkoma scenami na może 2 stronach. Jednym słowem: słabe.

Pałam sympatią do autora, którego uważam za dobrego publicystę. Niestety, im dłuższa forma tym jego działa okazują się słabsze. Pierwsza beletrystyczna książka nie zachwyciła zupełnie. Choć biorąc za poprawkę, że to debiut, dodałbym jedną a nawet dwie gwiazdki.

W skrócie:
- początek bardzo dobry - autor musi opuścić swoją obecną rodzinę tj. zonę w zaawansowanej ciąży i...