Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niby na poziomie i z aparaturą naukową, a jednak napisana zrozumiałym językiem. Za jej największy atut uważam przekrojowosc, bo zawiera informacje o produkcji platerow, technologii, warszawskich zakładach, zmianach obyczajowych, ewolucji i przeznaczeniu elementów zastawy, bogate ilustracje. W kilku miejscach jednak autorka zaprzecza sama sobie - np. Pisze, że koziolki nie występowały w bogatej domach, bo używano serwet, a potem, że najczęściej pojawiają się w domach bogatych. Za to czuję się w obowiązku obniżyć gwiazdkę ;)

Książka niby na poziomie i z aparaturą naukową, a jednak napisana zrozumiałym językiem. Za jej największy atut uważam przekrojowosc, bo zawiera informacje o produkcji platerow, technologii, warszawskich zakładach, zmianach obyczajowych, ewolucji i przeznaczeniu elementów zastawy, bogate ilustracje. W kilku miejscach jednak autorka zaprzecza sama sobie - np. Pisze, że...

Dobra pozycja. Mieszanka powierzownej, ale solidnej wiedzy historycznej, popartej tekstami zrodlowymi, oraz wielu ciekawostek

Dobra pozycja. Mieszanka powierzownej, ale solidnej wiedzy historycznej, popartej tekstami zrodlowymi, oraz wielu ciekawostek

Kiedyś czytałam książkę Anne Rice o tytule Mumia. Wydawała mi się płaskim, mdłym, pełnym nonensensow romansem. Dlatego obawiałam się sięgnąć po Wywiad z wampirem. Oczywiście najpierw obejrzalam film i spodobała mi się jego atmosfera. Wzięłam się więc za książkę, która od filmu trochę się różni... ale do rzeczy: czytaniu towarzyszyły mieszane uczucia. Doceniam gęstą, duszącą, nieco depresyjna atmosferę oraz odmalowanie "psychologii" wampira. Jednak jest to psychologia, jakby powiedzieć, wampira jako gatunku, nie indywidualnej jednostki. Louisowi brak cech indywidualnych, miałam wrażenie, że posłużył za marionetke, aby autorka mogła przedstawić życie jakiegoś wampira: jego wątpliwości, lęki, namiętności, nie konkretnie Loisa, przez co trudno mi było się z nim utożsamić. Lestat został przedstawiony nieco lepiej, podoba mi się, że nie jest to postać jednowymiarowa. Klaudia - dużo opisów i wspomnień, które zaprzeczaja temu, co pojawia się w scenach, ale można to przypisać temu, że Louis patrzy bardzo subiektywnie na swoją ukochaną. Nie czułam tu w ogóle żaru uczuć. Może autorka pominela podobne opisy w obawie, że zostanie oskarżona o pedofilie? A skoro już przy opisach jesteśmy... język jest bogaty w metafory, ale mam wrażenie, że tłumacz nieco nie udzwignal ciężaru. Pojawiają się powtórzenia i zwroty, które w zamierzeniu chyba miały brzmieć poetycko, a wypadły jakoś niezgrabnie.
jeśli chodzi o aspekty wampiryzmu, to najlepiej chyba zapamiętam wątek związany z piciem krwi, które ma tutaj mocno erotyczny wydzwiek.
Książka niby była przyjemna, a jednak jakaś taka... niezręczna. Wiele zagadnień nie zostało rozwinietych, trudno znaleźć początek, środek i zakończenie. Pod tym względem film lepiej budował napięcie. Nie rozumiem, po co w ogóle została wprowadzona postać Santiago czy Madelaine, mi wrażenie niewykorzystanego potencjału Armanda... słowem niedosyt, ale taki wynikający z pewnego rodzaju nieudolnosci.

Kiedyś czytałam książkę Anne Rice o tytule Mumia. Wydawała mi się płaskim, mdłym, pełnym nonensensow romansem. Dlatego obawiałam się sięgnąć po Wywiad z wampirem. Oczywiście najpierw obejrzalam film i spodobała mi się jego atmosfera. Wzięłam się więc za książkę, która od filmu trochę się różni... ale do rzeczy: czytaniu towarzyszyły mieszane uczucia. Doceniam gęstą,...